Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

De mooie lentedagen afgelopen weekend hebben de tuin werkelijk veranderd in een groene oase. De groene waas aan de bomen is veranderd in bladeren. De bloesems schieten uit de fruitbomen. De vogels fluiten overal en de insecten gonsen. Wat een lentefeest. Na de bloesem in de amandelboom, volgen de pruimen. Die zijn nu ook allemaal klaar en dan volgen de perenbomen, appelbomen en ook de kersen (krieken en meikersen) schieten in de bloemen.  Wat een prachtig gezicht. De natuur laat zien hoe het meteen in actie komt met een mooi weer. Net als de vrouwen die ineens allemaal rokjes aantrekken alsof ze het zo hebben afgesproken op Martin Brils rokjesdag . de bloesem loopt kers pruim peer appel weer kers de lente verspringt

De laatste snoeiers voor het voorjaar echt aanbreekt, zijn de appelbomen en de vlinderstruik. De appelbomen pak ik niet allemaal aan. De bomen links achterin zijn dit jaar aan de beurt. Ze staan al wat langer en staan elkaar ook een beetje in de weg. Daarom snoei ik het wat rigoureuzer dit jaar. Ze hoeven elkaar niet in de weg te zitten. De bomen en struiken om het drietal appelbomen dat bij elkaar staat (Groninger kroon, Jonagold en Elstar) heb ik ook allemaal wat teruggesnoeid. Net als de Zoete Ermgaard . Een activiteit waar ik wel handigheid in heb gekregen. Ik durfde het nooit te doen. Nu loop ik met een zekere hand met snoeischaar en zaagje door de tuin.  Minder hoogte Ik besluit om ze ook wat minder de hoogte in te laten gaan. Het is wel veel boven mijn macht werken. Dat merk ik vooral de dagen erna. Ik heb een stijve nek. Het werken achter de computer is bijna niet te combineren met een gepassioneerde tuinliefhebber. Het blijft schipperen. Vlinderstruik De grote vlinderstrui...

Niet alleen ons huisje, de hele buurt kleurt roze. De amandel en abrikozen staan weer prachtig in bloei. Het brengt maakt de lyriek in mij wakker. Een heuse tanka vloeit uit mijn dichterlijke pen. de amandelboom vertelt roze mondjes vol het voorjaar begint de abrikozenboom geeft antwoord in dezelfde kleur

Afgelopen zomer de eindafrekening van de energie. Bij ons is de afrekening altijd in de zomer. We hebben het maandelijks ingelegde geld teruggekregen. De 6 panelen op het dak, volstaan voor ons dus. 0 op de meter . Het is wel de vraag of we het volgend jaar weer zo redden. Afgelopen jaar hebben we flink bespaard op energie. De kachel alleen aan als het 16 graden of kouder is in huis. Minder en korter douchen, de afwas doen met een teiltje. Het zijn wat maatregelen waarmee we besparen. Inge ging onderzoeken of we nog op wat meer kunnen besparen. Doorstroomboiler We hebben voor warm water een doorstroomboiler . Deze elektrische geisers gebruiken veel krachtstroom. Een korte, snelle energieslurp. De temperatuur van het water is ook niet zo hoog als bij een boiler. Daarom is het water in de water kouder als het aankomt in de keuken voor de afwas. Dan moet het water voor in onze keuken, best een lange weg afleggen. De doorstroomboiler zit in de meterkast, die zit het dichtste bij de douche...

De buurman huurt soms schaapjes van de schapenboer van Oosterwold , Floris. Het zijn er altijd 2 en tot nog toe staan er elke keer andere. Voor een euro per dag per schaap, staan ze in zijn tuin. Als ik van het werkbureau opkijk, zie ik ze staan. Nu kijk ik uit op een bruin en een wit schaap. Ze zijn er een week en het schiet al heel aardig met het gras op de heuvel van de buurman zijn aardwoning. Ouessantschaapjes Floris heeft kleine Ouessantschaapjes; het zijn de kleinste schapen die er bestaan. Ze komen oorspronkelijk van een klein eilandje voor de Franse kust, Île d’ Ouessant, Ze zijn heel schattig en ik geniet echt als ik naar buiten kijk. Mijn lievelingsschaap is de vorige die hier een kleine 2 maanden geleden stond, een ram met van die brede hoorns. Ik noem hem Ramses. De blik, geeft hem iets mee van een Egyptische god. Ramses kan niet blaten. Het houdt het midden tussen het balken van een ezel en het loeien van een koe. De kleine schaapjes die er nu staan, blaten als het huilen...

Ons huis is heel goed geïsoleerd. Als je dan ook niet zulke hoge eisen stelt aan de minimale temperatuur in huis, dan lukt het lang om de kachel uit te laten. Zeker, we hebben een pelletkachel en er is veel te doen om de hoeveelheid uitstoot van deze kachels voor geperste houtkorrels. Fijnstof en CO2 schiet deze kachel in de lucht en zeker op mistige dagen zoals gisteren is dat opletten. Vorstperiode We stoken zo min mogelijk. Alleen afgelopen februari in de vorstperiode met harde oostenwind, hebben we 1 dag de kachel overdag bijna de hele dag aangehad. Anders gaat hij ’s morgens een uurtje aan en aan het eind van de middag/begin van de avond. En als we het niet prettig vinden voelen. We draaien de kachel niet op een thermostaat maar vertrouwen op ons eigen gevoel. We zetten de kachel aan als het koud hebben of onbehaaglijk vinden. Hierbij hanteren we de ondergrens dat het onder de 16 graden moet zijn. Dan stoken we op tot een eindje in de 16 graden en doen de kachel daarna uit. Ook l...

En heeft je huisje de storm overleefd? Verschillende lieve berichtjes van vrienden gekregen die vroegen of storm Ciara ons huis had toegetakeld. Gelukkig, we hebben het overleefd! Harde wind of niet; het huisje houdt zich goed bij die harde winden. Je ervaart de wind wel anders dan in een stenen huis. Het huis beweegt meer mee met de wind en je hoort de storm ook beter. Maar alles heeft zich goed gehouden. Veel rukwinden Bij het fietsen naar het werk, had ik maandag en dinsdag wel het idee dat het harder woei dan tijdens de storm. Veel rukwinden. Het is onstuimig en dat is het de hele week. Die onstuimigheid werd onze dakbedekking weer fataal. Vorig jaar waaide het in maart los bij een felle rukwind. Nu kwam een flap van de bitumen maandag los bij een harde windvlaag. Meteen bouwer Martin gebeld. Hoe kan dit nu gebeuren. Vorig jaar verzekerde de loodgieter dat de bitumen nu echt muurvast zaten met grote zware daknagels. Losse bitumen Martin heeft de bitumen weer vastgezet onder een ...

Modder, overal modder. Oosterwold begint in deze tijd van het jaar flink aan te modderen. Vooral de puinweg van en naar ons huis is een drama. Modder gooien Veel auto’s en zwaar transport keren op onze oprit. Lekker makkelijk. Ook graafmachines en bouwverkeer van Baas , Wetlantec en Knipscheer doen alsof het hier een crossbaan is waar iedereen met tractoren en zwaar materieel rijdt. Het is nu een dik modderspoor dat er ligt en waar ons Fordje nauwelijks doorheen komt. De winter nadert met snelle stappen. Dat betekent niet alleen nachtvorst, maar ook veel donker. De lange fietsrit naar huis fiets ik door het donker. De motregen als trouwe metgezel. Een briljant geslepen diamant aan schittering achterlatend op het brillenglas. Gebroken fietsketting Maar de modder is wel het vervelendste van alles. Mijn Koga met open ketting en tandwielen lijdt er ernstig onder. Hij kraakt en piept bij het fietsen. Afgelopen maandag schee hij er onderweg mee uit. Gebroken ketting. Dat betekende hal...

Compost voor de rijke aarde, maar de regenton is voor het vocht heel erg nodig in de moestuin. Zeker, je kunt water uit de kraan halen, maar is daar het drinkwater niet te kostbaar voor? We moeten er zuinig mee zijn. Bovendien hebben de planten veel meer aan regenwater dan uit het water uit de kraan. Regenwater bevat minder mineralen en kan ook de planten beter de stoffen uit de bodem laten opnemen. Opslaan regenwater Zodoende hebben we bijna meteen nadat het huis klaar was, regentonnen geplaatst. Het waren er 2. Aan elke kant van het huis verscheen een ton waarin 210 liter water kan. Een flinke hoeveelheid, dachten we. Een aardige regenbui vult de tonnen wel voor de helft. De plensbuien die steeds meer voorkomen, zorgen daar wel voor. Als het een gewone bui is, ook een onweerbui van een paar minuten, dan gaat het wat langzamer, maar dan zit de ton na een paar buien wel vol. En ze gaan best snel wel leeg. Zeker met de jonge boompjes die veel water en aandacht vragen. Een ronde door de...

Vind ik mijzelf verlicht? Is het komen wonen in Oosterwold iets dat ons heeft verlicht? Ik vind het allemaal wel meevallen, nuchter als ik ben. Maar het televisieprogramma Iedereen verlicht van de NTR denkt er anders over. In dit televisieprogramma trekt Narsingh Balwantsingh door Nederland in een tuktuk. Hij is op zoek naar geluk. Waar mensen iets anders doen dan de rest. Tegen de maalstroom ingaan en die op een andere manier hun levensdraai zoeken en vooral die draai ook vinden. Ons verhaal vertellen Een tijdje terug benaderde een redacteur van dit programma ons. We maakten een afspraak. Ze vroeg of we ook wilden informeren of andere mensen van de Vuursteenhof interesse hadden. Een medebewoner van ons hofje wilde ook wel zijn verhaal komen vertellen. Voor we er erg in hadden, zaten we bij ons aan de tafel te praten over ons geluk en onze idealen. Op de mooiste én warmste dag van februari komt hij er inderdaad aangereden in zijn tuktuk. ’s Morgens zijn de opnames geweest bij on...

Zaterdagochtend, na het wassen, ontdek ik een flinke plas water voor de wasmachine. Het was me al een keer eerder opgevallen dat er soms een plasje water ligt voor de droger. Of aan de andere kant van de wasbak voor de wasmachine. Het zou toch niet. Ik vermoed lekkage. Daarom trek ik er even later de wasmachine uit. Een heel gehannes. Zeker ook omdat het een heel zware Miele is. Nauwelijks vooruit te krijgen. Wat is hij zwaar zeg. Ik vermoed dat hier het beroemde betonblok in ligt. Puzzelen Dan begint het gepuzzel. Waar komt het water vandaan? We draaien een wasje met de naar voren geschoven wasmachine. Misschien gebeurt het hier. Inderdaad wordt het nat. Rond de afvoer lijkt het water te komen. Maar de afvoerbuis is ook nat. We app’en meteen de huisjesbouwer dat er een lekkage is en we niet weten waar het vandaan komt. Misschien de wasmachine. De afvoerbuis is nat na de was en er ligt een plasje water. Dus toch? Snel naar de Gamma voor een nieuwe wasmachineafvoerleiding. Vlak voo...

De eerste sneeuw is gevallen. Het is – op een dag na – winter. De dagen zijn korter dan ooit. Ik weet nog met licht te vertrekken maar kom elke avond in het aardedonker thuis. Weinig licht is er te vinden. De automobilisten vinden het zo eng dat ze alleen nog maar met groot licht kunnen rijden. De snelheid blijft overigens wel hetzelfde. De weg is een grote modderpoel vol met kuilen, gaten en plassen. Op de weg ligt een flinterdun laagje modder dat zo lekker opspat. Je krijgt het niet voor elkaar om met schone schoenen op je werk te komen. Ik krijg dan vragen over de moddervlek op mijn broek of de klonten klei die ik meeneem onder en op mijn schoenen. Het hoort bij pionieren. Met de sneeuw gelijk maar even over de Vuursteenhof gelopen. Wat krijgt het meteen een ander aanzien. Het is niet veel meer dan een laagje poeder dat er ligt, maar het geeft alles net een zoetere aanblik. Het is heel bijzonder om het eerste jaar hier mee te maken en de seizoenen op een heel andere manie...

Ze zouden komen voor het schuurtje afgelopen maandag. Ze zijn ook geweest, maar het vloertje dat ik gemaakt had deugde niet volgens de man. Veel te scheef. Hij hield zijn waterpas nog extra scheef voor het effect. ‘Een verloop van 7 centimeter is onacceptabel. Dat doe ik niet’, zei hij. ‘Bovendien loopt het hier af. Die tegels zakken meteen. Kijk maar.’ Hij stampte. De vloer bleef strak liggen, maar hij was overtuigd en vertrok weer. Er klopte weinig van zijn beweringen, maar hij weigerde het schuurtje op te bouwen. Niet echt opbouwende kritiek als je dagen bent beziggeweest om die vloer met de hand te bouwen. Misschien zit er verloop in, maar dan zeker nooit meer dan 3 à 4 centimeter. We hebben het gezegd, maar het enige gelijk, was zijn gelijk. Bewust gedaan omdat die kant ook niet zo goed was ingeklonken en dan zou het min of meer recht trekken na een paar regenbuien. In de tijd dat Inge druk aan het tegelen was in de keuken en bij de kachel, was ik de grote ...

Een inspirerende bijeenkomst bij het Paradijsvogelbosje 2 weken terug over het aanplanten van inheemse plantensoorten. Het heeft bijna iets racistisch als je praat over planten van hier, autochtone planten. Voor het beheer van het landschap zijn ze ontzettend belangrijk. De stichting Heg en Landschap zet zich in voor het planten en beheer van authentieke planten uit de omgeving. Wist je bijvoorbeeld dat op eiken uit Nederland meer dan 400 organismen worden aangetroffen. Planten en dieren, die van deze boom afhankelijk zijn. Tegenover een 20 bij een Amerikaanse eik. Planten uit andere streken hier planten, levert per definitie minder biodiversiteit op. Het tuincentrum heeft misschien wel mooie en bijzondere planten. Voor de biodiversiteit is het funest. Aantrekkelijk plantprogramma De stichting biedt in samenwerking met Yves Rocher een aantrekkelijk plantprogramma aan. Je kunt relatief goedkoop, tegen kostprijs bomen en struiken kopen. Ze zijn gevormd uit Nederlands zaad, want veel k...

Eigenlijk zaten we nog midden in de toestand met de internetverbinding toen we een schuurtje bestelden. En nu vraag ik me af: hadden het kunnen weten dat we ons in een veel grotere ellende stortten dan waarin we zaten? Of zou het uiteindelijk allemaal meevallen. Ik hoop het laatste, maar vrees steeds meer het eerste. We hebben zondag 23 september een schuurtje besteld bij de blokhutten-webshop Azalp.nl uit Etten-Leur. Een prachtig exemplaar met 2 gescheiden ruimtes en mooi passend bij ons roze huisje. We moesten bij de bestelling wel meteen de hele bestelling betalen. Even gekeken, wisselende reviews, maar in goed vertrouwen betaalden we de 2666 euro aan. Starter Thomas Deters Azalp is een Brabantse onderneming van Thomas Deters. Op de website ikgastarten.nl van de Rabobank vertelt hij over zijn onderneming: “Zonder waarde ben je niks. Dan is je bedrijf gebaseerd op gebakken lucht. Een zeepbel.” Het bedrijf dat hij samen met Peter-Jan Broeders draait, lijkt verdacht veel ...

De muren moeten de definitieve verflaag krijgen. Dat vraagt om een goede kwaliteit van verf. Het merk Jotun schijnt de beste deklaag te hebben, Jotun Demidekk. Om te voorkomen dat we elk jaar moeten schilderen, tasten we dit jaar diep in de buidel. Daarom is er nu een grondige schilderbeurt aan de gang. Alleen een probleem: ze kennen de kleurcode van ons huis niet. De RAL-code die we hebben van ons huisje 4003 (heidepaars), is niet te maken voor Jotun. Paniek natuurlijk, want we willen wel het mooie, roze kleurtje houden die we nu hebben. Roze baken Misschien is niet iedereen enthousiast over de kleur van ons huis, maar het is wel een baken geworden in een wereld vol zwarte en bruine huizen. Een andere kleur kiezen dan het roze dat het nu is, is geen optie voor ons. Wat nu? We krijgen vanuit de groothandel te horen dat het onmogelijk is om ons huisje in een roze kleur te geven. We moeten een Jotun-nummer zien te achterhalen. Bijna niet te vinden. Daarom bellen met de importeur Norway ...

Met de wintertijd die afgelopen weekend is ingegaan, gaan we ook met ons huisje een nieuwe fase in. Vroeg donker ’s avonds en terug van het werk in de duisternis. Als het dan hard waait en flink regent, is het extra zwaar. Kachel aan De wind waait om het huis en de regen slaat tegen de ramen. Gezelligheid. De kachel kan aan. Hoeveel pellets gaan er eigenlijk door. We ontdekken het. Ook moeten we de kachel goed schoonhouden. Dagelijks uitzuigen en het raampje schoonhouden. Wel bijzonder om het huis weer in een heel nieuw seizoen mee te maken. Uitkijkend op de vorige week geplante fruitboompjes. Het veld oogt nog steeds mooi groen. De groenbemesters op ons stukje grond groeien flink. Bij het planten van de fruitbomen hebben we een deel weggehaald, maar er is nog genoeg. Schuurtje Ondertussen vraag ik me af wanneer ons schuurtje komt. Een paar weken geleden via internet besteld, kregen we de melding dat het behandeld wordt. Ergens deze week zou dat klaar zijn zodat we volgende week ...

Alles loopt voorspoedig, behalve de aansluiting op internet. We worden al 2 maanden van het kastje naar de muur gestuurd. Hoofdschuldige: Reggefiber. Medeplichtigen: Baas, Van den Heuvel en VolkerWessels. Wat is het geval? Op 19 juni legde Van den Heuvel elektra en water aan. De hoofdkabel van de glasvezel konden ze niet vinden bij ons in de straat. Deze was net aangelegd, maar wat ze ook groeven, ze konden hem niet vinden. Daarom hebben ze een loze leiding gelegd en vertrokken zonder iets te zeggen. Wel meldden ze de aansluitingsaanvraag af op 21 juni, samen de de melding aan Reggefiber dat de glasvezelrol niet te vinden was. Bij het aanmelden voor een internetaansluiting, merkten wij dat er helemaal geen glasvezel ons huis in loopt, terwijl de hoofdleiding wel in onze straat ligt. We informeerden en hoorden dat we pas in december besteld hadden. Onmogelijk we hebben alles tegelijk besteld voor juni. We maakten eind juli bij de ontdekking weinig kans. Net de bouwvak voor de deur lag a...

Na het overdragen van het oude huis aan de Alkmaargracht, is er nu alle aandacht voor het nieuwe huis. Ik ben meteen druk bezig met het inrichten van de boekenkasten. Het aantal meegenomen boeken blijkt genoeg mee te vallen. Er is ruimte voor de boeken die ik wil houden en zelfs een beetje extra. Die boeken krijgen een nieuw en eigen plekje. Het is weer heerlijk om met al mijn oude vrienden samen te zijn. Ze hebben uiteindelijk slechts een paar weken in de dozen gezeten, maar het is weer fijn om ze binnen handbereik te hebben. De ervaring om de boeken zo dicht bij de hand te hebben, is overweldigend. De hele dag door pak ik een paar boeken en lees erin. Het is geweldig om zo makkelijk je boeken te kunnen lezen. Dat is lang geleden dat dit het geval was. In mijn studentenkamertje in Leiden. Nu kijk ik vanuit mijn stoel naar de boekenruggen. En geniet. Niet alle boeken die ik heb meegenomen, wil ik houden. Sommige ga ik verkopen via mijn boekwinkeltje. De laatste bestellingen heb ik hier...