Doorgaan naar hoofdcontent

Kachel

Ons huis is heel goed geïsoleerd. Als je dan ook niet zulke hoge eisen stelt aan de minimale temperatuur in huis, dan lukt het lang om de kachel uit te laten.

Zeker, we hebben een pelletkachel en er is veel te doen om de hoeveelheid uitstoot van deze kachels voor geperste houtkorrels. Fijnstof en CO2 schiet deze kachel in de lucht en zeker op mistige dagen zoals gisteren is dat opletten.

Vorstperiode

We stoken zo min mogelijk. Alleen afgelopen februari in de vorstperiode met harde oostenwind, hebben we 1 dag de kachel overdag bijna de hele dag aangehad. Anders gaat hij ’s morgens een uurtje aan en aan het eind van de middag/begin van de avond. En als we het niet prettig vinden voelen.

We draaien de kachel niet op een thermostaat maar vertrouwen op ons eigen gevoel. We zetten de kachel aan als het koud hebben of onbehaaglijk vinden. Hierbij hanteren we de ondergrens dat het onder de 16 graden moet zijn. Dan stoken we op tot een eindje in de 16 graden en doen de kachel daarna uit. Ook levert het heel veel winst op dat we de ventilator aan het plafond op winterstand hebben draaien.

15 zakken pellets

Al met al hebben we vorig jaar 15 zakken pellets van 16 kilo per zak verstookt. De verbrandingswaarde ligt op 5,4 kWh/kg dat is dus in totaal 1.296 kWh aan energie. Een gemiddeld huishouden gebruikt 1.239 m3 aan gas, dat is 12.390 kWh! 1 kuub gas is 10 kWh. Dat ligt bij ons dus ver onder het gemiddelde gebruik. Samen met het elektriciteitsverbruik is dat 0 op de meter voor ons.

In sommige huishoudens gaan er soms net zoveel zakken pellets per week doorheen heb ik mij laten vertellen. In de vorstweek bleef het bij ons beperkt tot 2 zakken, dat is 32 kilo.

En dit jaar is de kachel heel lang uit gebleven. Gisteren ging hij voor het eerst dit winterseizoen aan. Dat is 19 dagen later dan vorig jaar. Ik ben benieuwd tot hoeveel zakken pellets we het dit jaar weten te houden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed