Doorgaan naar hoofdcontent

Pelletkachel - Tiny House Farm

Al een paar maanden keken we tegen de nieuwe kachel aan. Voor het maken van de opening in het dak, voor de schoorsteen, had de installateur de kachel nodig. De kachel stond sindsdien werkeloos ergens midden in de kamer op de pallet waarmee hij aangekomen was.

In de container bij ons huis stonden de vele pijpen, buizen en hulpstukken die nodig waren om de kachel later te kunnen installeren. De leverancier had alles alvast meegenomen zodat ze later bij de installatie over genoeg onderdelen beschikte.

Het wachten was op het deel van de vloer en het gedeelte van de muur achter de kachel waarop tegels zouden komen. We waren eerst veel te druk met het inrichten van het huis, maar uiteindelijk kwam daar het moment dat we de tegels konden leggen. Inge is daar weer heel goed in.

Ze is gezegend met een gen dat ze van haar vader gekregen heeft. Hij was stucadoor en zij blijkt dat talent schaamteloos van hem te hebben gekregen. De manier waarop zij met het cement – bij tegels heet het lijm – omgaat en uiteindelijk de tegels voegt, is bewonderenswaardig. Ik doe het haar niet na. Ik help weer mee met het opruimen en zo.

Zo kon de kachel vorige week worden geïnstalleerd. De leverancier Pelletskachels Flevo en een hulpje kwamen om de kachel vuurklaar te maken. Ze zijn een paar uur in de ochtend bezig geweest, waarna de kachel brandde en daarmee klaar is om de komende winter ons huisje te verwarmen.

En wat een kachel is het. Ik ben erg onder de indruk van de vlammen die de pellets afgeven. Het oogt best gezellig. Het is misschien geen echte houtkachel, maar het effect komt wel heel dicht in de buurt. De vlammen worden keurig gereguleerd en het verdere gebeuren vergt weinig van onze pyromane vermogens, het voelt lekker warm aan.

Zo hebben we al op een paar barre dagen afgelopen week, heerlijk de kachel aangehad. Hij is even snel aan als dat hij weer uit is. De komende periode zullen we vooral ervaren hoe het is. Waarbij we ook verschillende soorten pellets die er zijn zullen uitproberen. Ik heb al een mooie aanbieding gekregen, waarmee ik de komende periode aan de slag kan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Buitenkantoordag

Een muur van meidoorns omgeeft de boomgaard. Je stapt via een kleine opening binnen. Dan sta je daar midden tussen de bomen. Het is een bos en een open plek ineen. De grote notenbomen wuiven boven je naar de hemel. Ertussen groeit een rij perenbomen. Mijn bomenvriend en kunstenaar Jos neemt me mee naar de boomgaard die hij beheert. Het is er stil. We doorbreken de stilte met het suizen van de zeisen. Vlak boven de grond kappen we het natte en hoge gras. Als je kunt dansen, kun je seizen, zegt Jos. Een beetje door de knieën cirkel ik een halve maan om mij heen. Het gras blijft netjes links van mij liggen. De Karnheuvel We zijn vroeg vertrokken naar het paradijs van de Karnheuvel. Op deze verhoging stond ooit een boerderij en een vloedschuur voor het vee. Nu groeien er walnoten, peren en appels. Aan de andere kant van de heuvel, iets verderop, is een grote verwilderde pruimengaard.  Jos heeft een kantoordag buiten georganiseerd. We maaien het gras, de brandnetels en andere bloeiers...