Doorgaan naar hoofdcontent

Pelletkachel - Tiny House Farm

Al een paar maanden keken we tegen de nieuwe kachel aan. Voor het maken van de opening in het dak, voor de schoorsteen, had de installateur de kachel nodig. De kachel stond sindsdien werkeloos ergens midden in de kamer op de pallet waarmee hij aangekomen was.

In de container bij ons huis stonden de vele pijpen, buizen en hulpstukken die nodig waren om de kachel later te kunnen installeren. De leverancier had alles alvast meegenomen zodat ze later bij de installatie over genoeg onderdelen beschikte.

Het wachten was op het deel van de vloer en het gedeelte van de muur achter de kachel waarop tegels zouden komen. We waren eerst veel te druk met het inrichten van het huis, maar uiteindelijk kwam daar het moment dat we de tegels konden leggen. Inge is daar weer heel goed in.

Ze is gezegend met een gen dat ze van haar vader gekregen heeft. Hij was stucadoor en zij blijkt dat talent schaamteloos van hem te hebben gekregen. De manier waarop zij met het cement – bij tegels heet het lijm – omgaat en uiteindelijk de tegels voegt, is bewonderenswaardig. Ik doe het haar niet na. Ik help weer mee met het opruimen en zo.

Zo kon de kachel vorige week worden geïnstalleerd. De leverancier Pelletskachels Flevo en een hulpje kwamen om de kachel vuurklaar te maken. Ze zijn een paar uur in de ochtend bezig geweest, waarna de kachel brandde en daarmee klaar is om de komende winter ons huisje te verwarmen.

En wat een kachel is het. Ik ben erg onder de indruk van de vlammen die de pellets afgeven. Het oogt best gezellig. Het is misschien geen echte houtkachel, maar het effect komt wel heel dicht in de buurt. De vlammen worden keurig gereguleerd en het verdere gebeuren vergt weinig van onze pyromane vermogens, het voelt lekker warm aan.

Zo hebben we al op een paar barre dagen afgelopen week, heerlijk de kachel aangehad. Hij is even snel aan als dat hij weer uit is. De komende periode zullen we vooral ervaren hoe het is. Waarbij we ook verschillende soorten pellets die er zijn zullen uitproberen. Ik heb al een mooie aanbieding gekregen, waarmee ik de komende periode aan de slag kan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed