Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

Het zien van het prachtige keukenontwerp van onze toekomstige buurman stimuleert Inge om ons oude ontwerp weer van stal te halen. Wat willen wij eigenlijk straks in onze keuken hebben? Hoe moet deze eruit zien? We hebben al een paar keer flinke discussies gehad over de keuken. Zeker, het is een belangrijke plek in huis. Maar het mag toch niet onze halve woonruimte in beslag nemen. We gaan tenslotte kleiner wonen, dus dat betekent ook een kleinere keuken. Moet je dan een keuken maken in een hoek of neemt de hoek juist teveel ruimte in beslag. Het was onderwerp van onze gesprekken. Ik was ervan overtuigd dat een hoek ruimte kost, omdat je daarmee een stuk weghaalt die ander kunt gebruiken. Inge vond van niet. Je begrijpt het al: er zit in het ontwerp een hoek. Zaterdag is Inge weer verder gegaan met wat we al hadden. Ze komt nu op een efficiënt gebruik van de ruimte. Eerst wilde ze de koelkast aan de andere kant van de deur zetten, maar ik heb haar uitgedaagd om dat niet te doen. Het bet

Het geeft weer een goed gevoel om iedereen weer te zien. Al zijn we bij lange na niet met zijn allen bij deze informele bijeenkomst in het KAF Almere. We hebben echt al een band ontwikkeld met de toekomstige bewoners van de Tiny House Farm of de Vuursteenhof . Een bijeenkomst voelt altijd als een warm bad. We mogen bij de maquette waarin Almere in Lego is nagebouwd staan. Daar spreken we elkaar weer. Wat zijn je plannen, is er iets veranderd. Sommigen presenteren trots hun plannen. Ze laten zien hoe het ontwerp van hun huis(je) nu geworden is. Of hoe de keuken van Ikea eruit komt te zien. Van anderen horen we hoe ze verwikkeld zijn in een strijd met de gemeente over het geluid. De vergunning mag voor ons dan binnen zijn, momenteel spelen veel dingen rond de eventuele geluidsbelasting op de gevels. Een mooie brief van een medebewoner ligt in concept klaar. Of we er allemaal onze naam bij willen zetten. Het schept een band samen. Ik vind het onwijs gaaf dat we de handen ineen slaan en

Laatst vertelde ik iemand over onze plannen. Dat we naast het huis een container willen zetten. Om spullen kwijt te kunnen en eventueel een aparte ruimte te maken voor mezelf en er een harmonium neer te kunnen zetten. Degene die ik het vertelde, vond het grappig. Dus je gaat nu al uitbreiden? Ik vond het een beetje vreemd dat ze erom moest lachen. Waarom mag je gedurende de bouw niet de plannen bijstellen? Dat is niet minimalistisch vond ze. Als je echt minimalistisch leeft, heb niet veel spullen en leef je met weinig tot niets. Ik doe hieraan afbreuk door een container naast mijn huis te bouwen voor mijn spulletjes. Ik heb nooit gezegd minimalistisch te willen leven. Ik wil leven met minder, maar niet met niks of minimaal. We gaan bijna de helft kleiner wonen om ons te dwingen een deel van onze spullen weg te doen. En we hebben veel rommel. Dat ontdekken we steeds. Maar in een leeg huis leven, al is het klein, dat kan ik echt niet. Ik ben er een beetje wars van om mij helemaal naar ee