Doorgaan naar hoofdcontent

Trots - Tiny House Farm

Het geeft weer een goed gevoel om iedereen weer te zien. Al zijn we bij lange na niet met zijn allen bij deze informele bijeenkomst in het KAF Almere. We hebben echt al een band ontwikkeld met de toekomstige bewoners van de Tiny House Farm of de Vuursteenhof. Een bijeenkomst voelt altijd als een warm bad.

We mogen bij de maquette waarin Almere in Lego is nagebouwd staan. Daar spreken we elkaar weer. Wat zijn je plannen, is er iets veranderd. Sommigen presenteren trots hun plannen. Ze laten zien hoe het ontwerp van hun huis(je) nu geworden is. Of hoe de keuken van Ikea eruit komt te zien.

Van anderen horen we hoe ze verwikkeld zijn in een strijd met de gemeente over het geluid. De vergunning mag voor ons dan binnen zijn, momenteel spelen veel dingen rond de eventuele geluidsbelasting op de gevels.

Een mooie brief van een medebewoner ligt in concept klaar. Of we er allemaal onze naam bij willen zetten. Het schept een band samen. Ik vind het onwijs gaaf dat we de handen ineen slaan en samen optrekken. Of het nu om het heien gaat of de riolering. Sommige dingen zijn geregeld, maar veel ook niet. We zoeken elkaar op.

Ik vind het fantastisch om bij dit project aangesloten te zijn. Je kunt erover discussiƫren of de hulp van Wonen in Oosterwold de kosten niet onnodig hoog maakt. Ik merk dat we als bewonersgroep intensief met elkaar optrekken. Dat we straks een gezamenlijk gebouw delen, helpt daar ook aan bij.

Bemoedigende woorden over mijn blogje over Minimal living. ā€˜Trek je niks aan van commentaar. Als jij er een container naast wilt zetten, zet jij er een container naast.ā€™ Zo bemoedigend. Dan weet je weer waar je aan begonnen bent en voelt je trots.

Dezelfde trots die ik bij Inge zie. Ze geniet van de toekomstige groep bewoners, onze nieuwe buren. Ze fleurt helemaal op met de anderen. En ik weet het: met deze groep mensen gaan we de komende jaren veel plezier beleven. Het is een lange weg voor dat de Tiny House Farm er staat. We zijn al bijna 2 jaar bezig en er staat nog niks. Maar het is zo mooi dat we het met elkaar doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...