Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Alle zeilen zetten we bij voor de overdracht van ons oude huis. Volgende week is het zover, dan zitten we bij de notaris. Maar daarvoor moeten we wel een heel leeg huis opleveren. Het gaat gestaag, het leeghalen van 12 jaar verwoed verzamelen. Ik sta er best versteld van wat wij allemaal in huis hebben gehaald. 2 jaar opruimen En dan zijn we al meer dan 2 jaar bezig met opruimen. Het begon aarzelend, niet teveel en met veel emotie. Rommelend in stapels papieren, veel inscannen en vast willen houden. Opruimen is eigenlijk afscheid nemen. Soms komen er zelfs herinneringen naar boven waarvan je niet meer wist dat ze er nog waren. Het huis verkoopklaar maken, was al een hele uitdaging. Maar daar hoefde ik mij alleen te houden aan de capaciteit van de boekenplanken die er hingen. Nu ga ik kleiner wonen, dat betekent dus dat er nog meer boeken wegmoeten. Schillen van de boekenvrucht Een moeilijk proces, want hoe meer je schiltvan de boekenvrucht, hoe meer je tot de kern van je boekenbezit ko...

Paar dagen flink aan het opruimen geweest. Alles teruggebracht tot proporties om het huis straks ook voor kopers aantrekkelijk te maken. Verder allemaal kleine dingen die zijn blijven liggen oppakken. Kleine reparaties zoals een paar stukje plintjes vervangen. Of eindelijk een goede lichtschakelaar op het toilet. Als het allemaal gedaan is, kijk ik heel trots naar hoe het is geworden. Ik kan er dan best van genieten en vraag me steeds weer af waarom ik het niet eerder heb gedaan. Alsof een koper meer noodzaak is dan jezelf. Ik kan er ontzettend van genieten om te zien hoe leuk ons huis eigenlijk is. Dan weet ik meteen ook weer waarom we hier zijn gaan wonen. Al dat opruimen en geklus mat wel af. Ik reed gisterenochtend naar het recyclingperron. Ik was er al voor openingstijd en sloot aan in het rijtje auto’s dat al stond te wachten. Een man achter mij stapte uit en vroeg waar wij allemaal op wachtten. Hij vreesde dat de deur gesloten zou blijven, maar toen begon de stoet al te rij...

Op de dag van onze eerste bijeenkomst met alle toekomstige bewoners in het nieuwe jaar goed nieuws: de graafmachines zijn begonnen met het afgraven van de toekomstige weg. Het begin van onze Vuursteenhof is een feit. Op het dronefilmpje dat buurman Juup Dales plaatste die middag, zijn al de eerste contouren van de weg te zien. Een mooi gezicht om na zo lang wachten ook de echte eerste stappen te zien. De eerste beelden van de graafmachine en de sleuf in wording, doen mij wel wat. We zijn al bijna 2 jaar bezig met dit project. Na de handtekening bij de notaris vorige week woensdag is dit de volgende stap. Volgende week meet de Geologische dienst ons kavel af. Zo krijgt ons eigen plekje zelf vorm. Thuis is het vooral hard werken. Ik heb deze maand wat dagen vrij genomen om het huis leeg te halen en geschikt te maken voor de verkoop. Dat betekent dat ik mij ontdoe van ongeveer de helft van mijn boeken. Zo ruimend ontdek ik dat het wel een beetje uit de hand gelopen is. Stapels boeken, dub...

Best vreemd dat de plaats waar je zoveel vandaan haalde, de plaats wordt waar je dingen naartoe brengt. Vorige week vrijdag heb ik de stapel boeken die we meerdere keren naar boekenmarkten sleepten en waar we ze niet kwijtraakten, gebracht naar de Kringloop. 8 bananendozen vol met boeken. Ik kan het zelf ook nog niet helemaal geloven. En het zijn er eigenlijk maar een paar als ik om me heen kijk in de boekenkasten. De stapels eerst uitgezocht. De boeken waar ik nog wat verkoopkans in zie, apart gehouden. Die zijn voor de volgende run. Daarna alles in de auto geladen en naar de kringloopwinkel gereden. Zeker, je kunt het ook op laten halen, maar ik wil het zelf regisseren om ervan af te zijn. Vrijdagmiddag schijnt het drukste moment van de week te zijn. Daarom geen hoffelijk ontvangst, maar zelf de dozen naar binnen sjouwen. Maakt het wel lastig. Anderen kijken anders tegen die stapels dozen aan dan ik. Is een stuk loslaten. Al had ik het bijvoorbeeld erg gewaardeerd als je bij het ...

In de tijd bij de Twentsche Courant Tubantia op de stadsredactie van Hengelo , mocht ik een artikeltje schrijven over een mini-onderneming van een groep MBO-studenten. Ze hadden het Kresj-pakket ontwikkeld. Een doos met benodigdheden voor als er een aanrijding gebeurt. De doos die ik van ze kreeg, heb ik altijd zorgvuldig bewaard. En daarmee is het een soort tijdbox geworden. Zorgvuldig dichtgehouden met de spullen uit 2003. Bij het opruimen heb ik het artikel teruggevonden en niet alleen het artikel. Ik vond ook het Kresj-pakket. Ontzettend gaaf is het om die box weer even open te maken. Je houdt de dingen in je handen die in 2003 nog veel gebruikt werden. Het opvallendste ding dat erin zit, is de wegwerpcamera. In die tijd veelgebruikt. Op onze bruiloft hebben we deze dingen aan onze gasten uitgedeeld. Na afloop verzamelden we ze weer en hebben alle foto’s laten ontwikkelen. Het liet een leuke, andere kant zien van onze trouwerij. Verder valt het allemaal wel mee met de ouderwet...

Het opruimen werpt meer en meer vruchten. Je gaat eigenlijk door je hele leven. Alle spullen dragen een herinnering bij zich. Ik merk meer en meer dat ik weinig behoefte heb aan het ophalen van herinneringen. Vaak word ik er alleen maar mistroostig van. Al is het fijn als je je voor sommige dingen juist over je grenzen heenstapt. Het is fijn dat de knuffelbeer een mooi plekje krijgt. Een foto en in een doos, dan mag hij op de post naar waar hij echt hoort. Veel eerder moeten doen. Het lijkt ook goed te komen met mijn harmoniums. Ik moet nog wel wat foto’s maken van instrumenten die er nog staan (een kofferharmonium en een latere elektrisch aangedreven). De oproep voor de Hörügel op Facebook en Marktplaats heeft al veel reacties opgeleverd. Daar ben ik wel blij mee, want ik was oprecht bang dat ik hem bij het grofvuil zou moeten zetten. Dan nog de enorme hoeveelheid boeken. Ik heb al een selectie gemaakt in muziekboeken. Al denk ik dat die stapel ook nog moet halveren. Het is ni...

Een belangrijk actiepunt voor deze zomervakantie: de zolder opruimen. Ik word er bijna moedeloos van. Het schuiven met dozen moet maar eens afgelopen zijn, het is tijd voor de rigoureuze aanpak. De dozen moeten ook echt verdwijnen. Het verkopen op markten geeft niet het resultaat dat we willen hebben. We proberen nog wat boeken te verkopen. Al ligt de verkoop van boeken via boekwinkeltjes.nl de laatste maanden helemaal stil. Daarnaast besteed ik de tijd aan het opruimen van mijn foto-albums . Het vraagt veel aandacht, wat bewaar ik, wat doe ik weg. Het doet soms ook pijn. Wat doe je bijvoorbeeld met de knuffelbeer die een oude liefde aan je gaf: opsturen of gewoon weggooien? Zo verdwijnen de spullen langzaam maar zeker uit zicht. Al vraag ik mij af of ik niet te streng ben bij het opruimen: mag je alleen iets bewaren dat je verwacht ooit te zullen gebruiken? Of mag je ook dingen bewaren die je niet zult gebruiken, maar die je gewoon wilt houden? Wie weet het antwoord. Het helpt mij m...

We hebben nog flink wat rotzooi. En we hopen over een klein jaar toch te gaan verhuizen. Waar moet je dan beginnen bij het opruimen? Overal staat iets en daarom zullen we ergens een begin moeten maken, maar waar? Als je op zolder begint, dan ga je langzaam naar beneden toe. Het voordeel is dat je de vrijgekomen ruimte weer kunt gebruiken om op te vullen met spullen je nog wel even wilt bewaren. Zo creër je ruimte. Het mooie van beneden beginnen is dat je dan meteen alles netjes aan kant hebt en zo het overzicht wat beter bewaakt. Het gevaar als je op zolder begint, is dat het hele huis een zooitje wordt. Bovendien kan het gebeuren dat je nooit lager komt dan de zolder. We zullen wel moeten. De eerste dagen van mijn vakantie maken we een vliegende start. Meters dozen gaan erdoor. Het schiet zo lekker op. De dozen van mijn jeugd doorgespit. Maar we doen ook al dingen beneden: het doornemen van al die foto-albums die we hebben. Ook die moeten worden teruggebracht. En zo verdwijnen na 3 d...

Tijdens onze opruimactie hebben we 2 dingen aangeschaft: een nieuwe scanner en een platenspeler die onze LP’s en singles digitaliseert. De stapels documenten en langspeelplaten kunnen zo toch worden bewaard zonder dat ze plaats innemen. Bij het inscannen vraag ik mij wel af of ik nu niet het weggooien aan het uitstellen ben. Is het wel opruimen als je alles digitaliseert? Of verschuif je de afvalberg van je kasten naar een schijfje. Eigenlijk maak je van iets groots iets heel kleins. Het komt terecht op een minuscuul klein stukje van een schijf. Het papier krimpt tot iets onzichtsbaars. Niet meer te zien terwijl het er nog wel is. En dat is natuurlijk de volmaakte vorm van ontspullen . Geen dingen meer hebben, maar ze toch wel hebben. Wel vraag ik mij af of het een eerlijke manier van ontspullen is. Ik vind zelf dat het eigenlijk niet echt ontspullen is. Je zegt dat je ze weggooit, maar in een andere vorm heb je de spullen nog steeds. Voor mijzelf denk ik dat het vooral een fase i...

Het mailtje vertelt dreigend dat je voor 11 uur het terrein op moet om je kraam in te richten. Ben je later, dan kom je er niet meer op. Meld je tijdig, dat voorkomt files, staat er in de zin achter. Wat is dat eigenlijk: tijdig melden? We zijn iets over 9 uur vertrokken van huis. De snelweg belooft weer veel omleidingen. De doorgang naar de A1 is afgesloten, daarom rijden we via de A27 naar Twente. Het is de boekenmarkt in Delden. We hebben ons kort voor de vakantie voor deze markt opgegeven. Dit belooft wat te worden. Er is een heel cultureel straatfestival aan gekoppeld, met kunstkraampjes en straattheater. Als we dan meer dan 1,5 uur later aankomen, zijn we keurig op tijd. Het valt allemaal weer mee. Zeker ook omdat we gewoon de Langestraat op kunnen rijden, niet gehinderd door geparkeerde auto’s. Op zoek naar ons kraamnummer 36. We vinden hem verderop, vlak voor de Markt, tussen 2 kramen in . Naast ons een aquarelschilderes en aan de andere kant een kraam met kettingen en kr...

De kofferbakverkoop in Zeewolde is best een belevenis geweest. We hebben er veel van geleerd. Ook als we vaker onze spullen op deze manier aan de man willen brengen. Als we vaker op markten willen staan moeten we wel over een paar dingen nadenken: Wat nemen we mee? We hebben nu best veel speelgoed bij ons gehad. Voor een rommelmarkt of kofferbakmarkt is een gevarieerder aanbod misschien wel leuker. Een afdekzeiltje tegen de regen. Al hebben we handelaren gezien met mooie afdekzeiltjes die toch niet bestand waren tegen de zware regenval. Vraag en aanbod beter op elkaar afstemmen. Soms kun je voor iets meer vragen dan je zelf denkt. Het is de kunst af te tasten wat iemand voor iets over heeft en wat je er zelf voor wilt hebben. Heb jij nog tips voor als we op een volgende markt gaan staan?

Dan pakken zich opnieuw donkere wolken boven Zeewolde samen. Het begint zelfs te regenen. Snel de boeken in de dozen en achterin de auto neergelegd. Het gaat harder regenen. Ik leg de lege helft van het zeil over de helft waarop de spullen liggen. We hopen er maar het beste van. Als we in de auto zitten, begint het te stortregenen. Ik jammer dat al onze spulletjes nat worden en zie weer de man schuin tegenover ons die vlak nadat wij aankwamen een grote teddybeer uitwrong. Er kwamen flinke gutsen water uit. Ik vrees voor de dingen van ons die nu buiten liggen onder de natuurdouche. In de auto is het bedompt door de regen en het balen dat al onze waar nat aan het worden is. Hoe moet het nu? We kijken naar buienradar op onze mobieltjes. De douche die we zouden krijgen, lijkt alleen maar uit te lopen. De hoge curve met regen dijt steeds meer uit in de tijd. Als het dan eindelijk droog is, is het moment om de schade op te nemen. Gelukkig ligt in de auto nog een doekje zodat we nog wat af ku...

Ik maak de eerste stappen bij het opruimen van mijn spullen. Ik ben begonnen met de dozen in mijn studeerkamer. Ze zitten boordevol met papieren, tijdschriften en collegeverslagen. Daarbij zijn er vaak ook syllabi behorende bij die colleges. Mappen leegruimen Verder ruim ik andere mappen ook leeg. Mappen boordevol met aantekeningen, officiële brieven en andere paperassen. Onderwijl schift ik de documenten die ik wil bewaren en later eventueel wil inscannen omdat ze mij toch te dierbaar zijn. Vergeten spullen Verder kom je veel dingen tegen waarvan je het bestaan vergeten was. Een paar spulletjes die ik even wil noemen: Een foldertje van de Aldicomputer uit 2005. Ik heb een uur voor openingstijd voor deze pc in de rij gestaan: megamodern met maarliefst 1024 Mb werkgeheugen en 320 Gb geheugen. Ik tik dit verhaal nu achter deze computer, meer dan 10 jaar oud. Hij is megatraag en dreigt elk moment in elkaar te storten. Het financieel jaarverslag 2006 voor de Harmonium Vereniging Nederland ...