Doorgaan naar hoofdcontent

Opruimen: waar te beginnen? - Tiny House Farm

We hebben nog flink wat rotzooi. En we hopen over een klein jaar toch te gaan verhuizen. Waar moet je dan beginnen bij het opruimen? Overal staat iets en daarom zullen we ergens een begin moeten maken, maar waar?

Als je op zolder begint, dan ga je langzaam naar beneden toe. Het voordeel is dat je de vrijgekomen ruimte weer kunt gebruiken om op te vullen met spullen je nog wel even wilt bewaren. Zo creƫr je ruimte.

Het mooie van beneden beginnen is dat je dan meteen alles netjes aan kant hebt en zo het overzicht wat beter bewaakt. Het gevaar als je op zolder begint, is dat het hele huis een zooitje wordt. Bovendien kan het gebeuren dat je nooit lager komt dan de zolder.

We zullen wel moeten. De eerste dagen van mijn vakantie maken we een vliegende start. Meters dozen gaan erdoor. Het schiet zo lekker op. De dozen van mijn jeugd doorgespit. Maar we doen ook al dingen beneden: het doornemen van al die foto-albums die we hebben. Ook die moeten worden teruggebracht.

En zo verdwijnen na 3 dagen opruimen al veel papieren en andere dingen in de vuilnisbak. De scheidslijn wordt wat strakker getrokken. Het is het besef dat we heel veel niet mee kunnen nemen. Niet altijd leuk, maar wel heel prettig als je al die dozen weet terug te brengen tot de essentie. Niet alles kun je bewaren en wat je wel bewaart, krijgt zo meer waarde.

Ik denk er nog maar even niet aan wat er nog allemaal ligt…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed