Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

Hoe bevalt het leventje in een klein huisje met de avondklok. Het toeval wil dat we in deze tijd van het jaar heel weinig ’s avonds de deur uit gaan. We leven echt met het daglicht mee. Zodra de avond valt, gaan de gordijnen dicht en trekken we ons binnen terug. Uitzicht vanuit de Vuursteenhof in Almere Oosterwold De avonden lengen gelukkig wel weer. We hebben het om half 6 nog gewoon licht en dat is best genieten. Wat een verschil met vorig jaar toen ik nog zo klaagde over het donker . Het leven met alle coronamaatregelen heeft veel veranderd. Ruim 10 maanden leven we nu al met al die perikelen, waar geen eind aan lijkt te komen. Genoeg ruimte Wat een contrast met veel mensen die het met evenveel ruimte moeten doen, maar dan midden in de stad. Wij kunnen nog goed naar buiten. Het uitlaten van de honden in de zomermaanden kan natuurlijk meer in de randen van de dag. Nu kies ik een moment in de middag voor de grote ronde. Heerlijk om met daglicht hier te lopen. En in januari zijn de luc

Veel mensen zijn nog bezig om hier te komen wonen. Dan is het gek dat er al mensen vertrekken. Je schrikt best als je hoort dat je buren weggaan. Zeker als je weet dat er nog buren moeten komen naast en achter ons; er is nog niet eens een stip gezet achter en opzij van ons aan de Vogelakker. Toch kregen we laatst een mailtje waarin de buren vertellen dat ze weggaan. Ze geven allemaal goede redenen. Het is vooral het missen van de drukte en het gemak van de stad. De stad is de grote afwezige in Oosterwold. Er is hier nog niet zoveel te vinden. Geen winkelcentrum op loopafstand en voor vertier moet je de auto pakken als je snel ergens wil zijn. De Vuursteenhof in het winterlicht Verwachtingen op afstand De wijk is ook nog lang niet klaar. Het centrum van Almere Stad ligt op 12 kilometer afstand. Het winkelcentra van Almere Buiten en Almere Haven op 8 kilometer. De kleine, dure supermarkt bij de boer kunnen we zien vanuit ons huis, maar ligt op ruim 2 kilometer van ons. Het duurt zeker no

Om ons huis lopen mensen van het Kadaster. Ze meten nu alles definitief in. Kort na de oplevering, bijna 3 jaar geleden, heeft het kadaster ons stuk grond opgemeten en op de hoeken paaltjes gezet. Nu voeren ze alles in zoals het definitief op de kaarten terechtkomt. Het lijkt een ambtelijke formaliteit, maar gebeurt met een buitengewone zorgvuldigheid. Een rondje om de ingemeten piketpaaltjes; paaltje 1 Eerst bepalen we samen met de buren waar de hoeken liggen. Ze doen dat bij de gezamenlijke weg en bij de hoeken van de kavels met de buren. De piketjes staan er nog van het inmeten bijna 3 jaar geleden. Op de hoekpunten zitten kleine buisjes in de grond die het precieze hoekpunt vormen. Daarnaast staan de houten piketpaaltje, me bovenop een rood merkteken en het nummer van dit hoekpunt. Een rondje rond de ingemeten piketpaaltjes; paaltje 2 Best nog een karwei om de precieze buisjes terug te vinden. Ze zijn vaak overwoekerd door planten. Ook slipt de klei regelmatig de opening van het b

Van een buurman hebben we zijn kas gekregen. Het is een uit metalen buizen opgetrokken bouwwerk waar een zeiltje overheen gespannen is. Omdat we nog helemaal geen ervaring hebben met het kweken met een kas en omdat een glazen geval best een investering is, hebben we eerst gekozen voor deze kas. Wie weet levert het een verrassend resultaat op. De buurman zette het op een moment in de app-groep dat het helemaal niet uitkwam. Daarom kreeg hij een tijdelijk plekje achter het huis, op de hopen klei. Eerst moest ik de grond egaliseren op de plek waar we hem neer wilden zetten. Hij mocht staan achter de vlinderstruik en de rode bessenstruiken die we van ons vorige huis hebben meegenomen. Reepje ruimte Er is dan precies nog een reepje ruimte over om langs te lopen. Zo kunnen we er straks nog goed bij om de bessen te plukken. Al vraag ik mij af of deze bessenstruiken het gaan redden. Vorig jaar hadden ze het zwaar met de warmte. Gelukkig hebben we veel stekjes van de struiken gemaakt. Ze staan