Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

Sinds ik hier woon, ontbeer ik een bureau. Best wel zwaar. Zeker om me even af te kunnen zonderen en te schrijven. Of andere dingen te doen, maar wel even helemaal alleen. Het leven in een klein huisje reduceert ook die spaarzame momentjes voor je alleen. Droombureau Dan ziet Inge mijn droombureau voorbijkomen in de folder van de Lidl . Een bureautje die je uit elkaar kan trekken en als je klaar bent weer in elkaar drukt. Ook de afmetingen zijn perfect voor onze slaapkamer. Dan heb ik toch een bureautje om aan te kunnen werken. Bovendien kan me even helemaal afzonderen in de slaapkamer. De aanbieding is pas 2 weken nadat we de advertentie zagen. En als we dan het bureau willen bestellen, dan is het niet voor de aanbiedingsprijs. Dat scheelt toch 30 euro. Maar even wachten en twitteren naar de Lidl. Het blijft stil, maar ’s middags zien we de nieuwe prijs en bestellen snel het bureau. Die zaterdag wordt het geleverd en komt hij in een grote zware doos van 30 kilo aan. Ik heb het te doen

Ons amandelboompje heeft 3 amandelen opgeleverd. Geen slechte oogst voor een boompje die we vorig jaar rond deze tijd hebben geplant. Waarschijnlijk heeft hij het goed naar zijn zin. De boom staat vroeg in het jaar in bloei . In februari zagen we de eerste bloesem. Deze boom staat het eerste van de fruitbomen in bloem. De vrucht lijkt erg op een pruim. De amandel (prunus dulcis) is, net als de abrikoos (prunus armeniaca), familie van de pruim (prunus domestica). Ze kunnen elkaar ook bestuiven, maar dan moeten ze wel gelijktijdig in bloei staan. De abrikoos is vrij kort na de amandel aan de beurt. Wie weet staan ze komend voorjaar min of meer gelijktijdig in bloei. Amandel op barsten De amandelen hebben we al een paar weken geleden van de boom gehaald. De vruchten stonden op barsten. Dan zijn ze rijp. Als de buitenste schil elk moment uit elkaar kan vallen. Er komen een soort pruimenpitten uit. De schillen zijn makkelijk los te maken. Deze moet je even laten drogen. Maar als de buiten

In eerste instantie had ik snel vorig jaar een paar pallets bij elkaar gezet als afdakje voor de fietsen. De fietsen passen namelijk niet zo goed in ons schuurtje. Het is net ietsje te klein. Maar het tijdelijk onderkomen voor onze fietsen voldeed niet. Te laag. We zaten steeds klem met het stuur en de zadels waren nat bij een flinke regenbui. Omdat ik vorige maand ben thuisgekomen met 2 prachtige fietsen, moet hier ook iets veranderen. Zeker omdat de Koga van Inge ook een mooi onderkomen verdient. Nu staat hij tegen de zijkant van het schuurtje van Azalp . Aflopend dakje Ik wilde iets bouwen tegen het schuurtje aan met een aflopend dakje. Het is niet voor niets een afdakje. Maar eerst moest daarvoor het bestaande tegelplateau worden uitgebreid. Een flink werk. Ik moest ook zand aanrukken uit ons omheinde gebied . De teckels, helemaal gek van graven, vinden dat geweldig. Tussen de buien door leg ik de dakplaten op het fietsenafdakje Veel emmers zand verdwenen op het puin. Er ontstond l

Dan neem ik mij voor om het in het weekend rustig aan te gaan doen, maar dan zie ik op Marktplaats opeens dat iemand tegels in de aanbieding heeft. Ik haal gebruikte stoeptegels op die gratis worden aangeboden. En de laatste lading van maart is helemaal op. Ik ben al langere tijd op zoek naar grindtegels, om ze bij het terras achter te leggen. Het is namelijk nog iets te klein om lekker op te zitten. We willen nog een rij of 2 aan tegels erbij leggen. Aanhanger regelen Als je ze dan op Marktplaats aangeboden ziet staan, begint het te kriebelen. Nadeel is altijd dat ik een aanhanger moet regelen. Maar eerst voor elkaar zien te krijgen dat ik ze kan halen. Ik meld me meteen aan en kan ze komen halen. Op zaterdagmorgen. Anders gaan ze met de dump mee. Dat is nog eens een zware dreiging. Nu snel een aanhanger zien te regelen. Inge gooit het in de groep en gelukkig krijgen we razendsnel reactie. We mogen een karretje van een lieve buur lenen. Tegels halen Zodoende zaterdagmorgen niet naar

Een ramp: zieke tomaten. Het begint met raadselachtige donkere plekjes op de vruchten. Maar het breidt zich meer en meer uit. Tot je ziet dat de hele tomatenplant steeds meer donkere plekken krijgt. Het is een ziekte. We zijn het gaan uitzoeken. En je wordt er niet zo vrolijk van. Het is Phytophthora infestans. Een verwoestende schimmel die niks overlaat van je planten en vruchten. De belangrijkste reden is gebrek aan ventilatie. De oplossing voor de toekomst: goed openhouden van de planten. Maar als het eenmaal toeslaat, is er weinig meer aan te doen. Phytophthora infestans Een studie naar tomatenziekten hoe dit kan ontstaan is duidelijk. Phytophthora infestans is een schimmel waarvan de aantasting door de lucht verloopt. Het betekent voor ons dat we in de zone naast het huis de komende jaren geen tomaten kunnen kweken. Wat de impact verder is, is niet zo duidelijk, maar voor nu hebben we de planten vernietigd. Niet op de composthoop, meteen in de container en alle nog goede vruchte