Doorgaan naar hoofdcontent

Zieke tomaten en chutney - Tiny House Farm

Een ramp: zieke tomaten. Het begint met raadselachtige donkere plekjes op de vruchten. Maar het breidt zich meer en meer uit. Tot je ziet dat de hele tomatenplant steeds meer donkere plekken krijgt. Het is een ziekte.

We zijn het gaan uitzoeken. En je wordt er niet zo vrolijk van. Het is Phytophthora infestans. Een verwoestende schimmel die niks overlaat van je planten en vruchten. De belangrijkste reden is gebrek aan ventilatie. De oplossing voor de toekomst: goed openhouden van de planten. Maar als het eenmaal toeslaat, is er weinig meer aan te doen.

Phytophthora infestans

Een studie naar tomatenziekten hoe dit kan ontstaan is duidelijk. Phytophthora infestans is een schimmel waarvan de aantasting door de lucht verloopt. Het betekent voor ons dat we in de zone naast het huis de komende jaren geen tomaten kunnen kweken.

Wat de impact verder is, is niet zo duidelijk, maar voor nu hebben we de planten vernietigd. Niet op de composthoop, meteen in de container en alle nog goede vruchten van de planten gehaald. Heel veel vruchten zijn al aangetast, maar er bleef nog genoeg over.

Verder rijpen

Een deel van de groene tomaten hebben we met een banaan in een afgesloten zakje gedaan om verder te rijpen. Het is natuurlijk niet zo lekker als een zongerijpte tomaat aan de plant zelf, maar het is beter dan niks. En dan is alle moeite niet voor niks geweest.

Een ander deel van de onrijpe tomaten hebben we wel verwerkt. We hebben een recept gevonden voor chutney. Deze van oorsprong Indiase smaakmaker combineert de groene tomaat met appel en gember. Het is een vruchtenpuree die misschien nog wel het meeste op jam lijkt. Je kunt het eten op brood, bij vlees of iets anders.

Chutney

Groene tomaten kun je niet rauw eten, het vraagt om een goede bereiding. Deze hebben wel even op het vuur staan pruttelen in het groentemengsel. Ik heb een voorzichtig hapje geproefd. Heel aardig. Ben best benieuwd hoe het smaakt als het koud is en met wat je het goed kunt eten.

Er zijn nog een paar rijpe tomaten, maar het gaat hard met de schimmel

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....