Roze huisje - Klein wonen in Almere Oosterwold

De aandacht voor ons huisje én Almere Oosterwold blijft mij verbazen. In het weekend rijden de auto’s in colonne achter elkaar aan. Stapvoets, raampjes open en dan maar turen naar alle huizen. We noemen ze de Oosterwold-toerist. Soms stoppen ze even. Dan stappen ze uit en turen naar een open veld. Ze wijzen. Altijd wijzen ze naar de verte. Van iets dat er nog niet is, maar dat er nog komen gaat. Ze dromen van plannen die zeker nog een paar keer zullen veranderen. Dagjesmensen Maar dat zijn de dagjesmensen. De bezoekers die even een ochtendje de auto in stappen en dan rondtoeren. Via mijn blog krijg ik ook allerlei vragen. Soms zijn het studenten die een project doen en dan heel benieuwd zijn naar de experimentele wijk Oosterwold. Andere keren zijn het verzoeken om mee te werken aan een televisieprogramma of om een rondleiding te geven. Heel leuk allemaal. Zeker ook omdat we heel trots zijn op ons huis en de wijk waarin we wonen. We vertellen graag over ons bijzondere project. Hoe het d

Compost voor de rijke aarde, maar de regenton is voor het vocht heel erg nodig in de moestuin. Zeker, je kunt water uit de kraan halen, maar is daar het drinkwater niet te kostbaar voor? We moeten er zuinig mee zijn. Bovendien hebben de planten veel meer aan regenwater dan uit het water uit de kraan. Regenwater bevat minder mineralen en kan ook de planten beter de stoffen uit de bodem laten opnemen. Opslaan regenwater Zodoende hebben we bijna meteen nadat het huis klaar was, regentonnen geplaatst. Het waren er 2. Aan elke kant van het huis verscheen een ton waarin 210 liter water kan. Een flinke hoeveelheid, dachten we. Een aardige regenbui vult de tonnen wel voor de helft. De plensbuien die steeds meer voorkomen, zorgen daar wel voor. Als het een gewone bui is, ook een onweerbui van een paar minuten, dan gaat het wat langzamer, maar dan zit de ton na een paar buien wel vol. En ze gaan best snel wel leeg. Zeker met de jonge boompjes die veel water en aandacht vragen. Een ronde door de

De voeding van je tuin is de composthoop. Eigenlijk zouden alle tuinierders met hun composthoop moeten beginnen. Compost is het begin en het einde van je tuin. Het vormt de voeding aan het begin én de afvoer aan het einde van kringloop. Voor elke tuinierder die permacultuur als inspiratiebron heeft, is de composthoop onontbeerlijk. Het nemen en geven van het land, dat is de centrale gedachte achter de composthoop. In het boek Een kleine eetbare tuin met vaste planten van Madelon Oostwoud gaat ze ook diep in op het maken en verwerken van compost. In een vlogje over het boek , vertelt ze dat ze eigenlijk meer over compost had moeten schrijven. Daar draait het om in de tuin: het is het zwarte goud. Planten zonder compost Wij zijn al lang en breed aan onze tuin begonnen. Veel planten gepland, eigenlijk alles zonder compost gepland. Maar we merken dat een composthoop toch echt wel moet. De enorme hoeveelheid stengels die we afgelopen winter van het land oogstten, hebben we verspreid over

Wat knapt de tuin op van een bui. Alles komt helemaal los. De klaprozen kleuren intenser dan ooit. Net als dat de hondsroos in bloei staat. Klaprozen in bloei De tuin begint er prachtig uit te zien en we beginnen er ook echt plezier in te krijgen. Het helpt wel mee dat het zomer begint te worden. Al dat frisse groen – inclusief alle distels en andere ongein – maakt je helemaal vrolijk. Tuinexcursie Afgelopen zaterdag is onze tuin onderdeel geweest van de tuinexcursie Struinen langs tuinen. Bezoekers kwamen langs om te kijken naar welke tuinen er in Oosterwold zijn te vinden. Puur inspiratie opdoen. Ik heb er hard om moeten lachen. ‘Inge’, zei ik. ‘Je laat ze gewoon wat onkruid zien.’ Inge heeft verteld over permacultuur en de relatie met onkruid. Dat onkruid eigenlijk niet bestaat. Daarom halen we alleen het onkruid weg waar we last van hebben. En dat verklaart ook dat we deel met distels hebben. De planten die er groeien vertellen hoe de grond is. Dus veel distels is voedselrijk. W