Doorgaan naar hoofdcontent

Oosterwold in belangstelling - Tiny House Farm

De aandacht voor ons huisje én Almere Oosterwold blijft mij verbazen. In het weekend rijden de auto’s in colonne achter elkaar aan. Stapvoets, raampjes open en dan maar turen naar alle huizen. We noemen ze de Oosterwold-toerist.

Soms stoppen ze even. Dan stappen ze uit en turen naar een open veld. Ze wijzen. Altijd wijzen ze naar de verte. Van iets dat er nog niet is, maar dat er nog komen gaat. Ze dromen van plannen die zeker nog een paar keer zullen veranderen.

Dagjesmensen

Maar dat zijn de dagjesmensen. De bezoekers die even een ochtendje de auto in stappen en dan rondtoeren. Via mijn blog krijg ik ook allerlei vragen. Soms zijn het studenten die een project doen en dan heel benieuwd zijn naar de experimentele wijk Oosterwold.

Andere keren zijn het verzoeken om mee te werken aan een televisieprogramma of om een rondleiding te geven. Heel leuk allemaal. Zeker ook omdat we heel trots zijn op ons huis en de wijk waarin we wonen. We vertellen graag over ons bijzondere project. Hoe het de grenzen van ons eigen kunnen vroeg, maar ook hoe we het toch hebben weten te redden.

BBC London

Vorige week was een drukke week wat bezoek en Oosterwold betreft. Maandag kwam BBC London langs voor een reportage over Oosterwold. Een mooi interview, maar ook heel pittig met mijn hakkelengels. Ze kwamen met z’n 2-en, cameraman en interviewer. Heel professioneel en vooral ontzettend snel ging het allemaal. Heerlijk op de bank gekletst over ons roze huis.

Vrijdag mocht ik een rondleiding geven voor het bijzondere symposium We make the city, geïnitieerd door de gemeente. Het was een heel divers gezelschap van mensen met interesse voor stedenbouw en architectuur, een verdwaalde Engelse journalist en mensen die binnenkort gaan wonen in Oosterwold. Erg leuk bij dit alles was dat ik de rondleiding mocht doen samen met iemand van het Waterschap Zuiderzeeland. Dat is meteen voor mij ook weer leerzaam.

Oosterwold Ontkiemt

Zaterdag de prachtige markt Oosterwold Ontkiemt. Een mooi initiatief waarbij bewoners en allerlei organisaties zich presenteren aan het publiek. Mensen die willen kennismaken met de wijk, krijgen zo een treffend beeld van het reilen en zeilen in Oosterwold. Als bewoner doe je juist weer heel inspiratie op voor de tuin en hoe je duurzamer kunt leven. En natuurlijk ga je naar huis met een paar plantjes.

Een dag later kregen we bezoek van een oude jeugdvriendin van Inge. Ze werkt momenteel hard aan een boek over duurzaam leven. Het wordt een heel bijzonder boek waarin ons verhaal ook een plekje krijgt. Heel bijzonder om zo met elkaar in gesprek te zijn. Wij stonden daar juist weer stil bij het verhaal hoe we op deze manier van leven zijn gekomen.

Veel kanten

Veel vragen en antwoorden zijn hetzelfde, al merk ik ook dat je zelf steeds een ander accent legt. Het verhaal verschilt daarmee telkens weer een beetje en dat laat zien dat het iets is dat je van veel kanten kunt bekijken. Al die verschillende vormen van tijdschriftartikel, scriptie, televisieprogramma tot een plekje in het groter verhaal van een boek. Het is erg leuk om te zien hoe iedereen naar je huisje kijkt.

En heel vaak maken we dan ook een rondje door de tuin. Veel verbazing en ook verontwaardiging over de hoeveelheid – en soorten – distels die er groeien. Maar ook veel bewondering voor de manier waarop wij met het land omgaan. Ik hoop echt dat onze tuin ook nieuwe bewoners inspireert dat je niet meteen je hele tuin op orde hoeft te hebben, maar gewoon stukje voor stukje kunt opbouwen.

Wat voor een vragen krijgen wij?

Welke vragen stellen journalisten aan ons? Een paar voorbeelden:

  • Waarom een roze huisje?
  • Heb je heel veel weg moeten doen?
  • Wat heb je ingeleverd?
  • Hoeveel heeft het gekost?
  • Is het niet klein met z’n 3-en?
  • Heb je wel tijd voor die gigantische moestuin?
  • Lukt het om duurzaam te leven?
  • Jullie moeten alles samen met de buren doen, krijg je geen ruzie?

Graag wil ik een blogje maken met antwoorden op dit soort vragen. Heb je zelf aanvullingen op deze vragen of een heel andere vraag die wilt stellen. Zet deze onder in de opmerkingen bij deze blog. Wie weet geef ik er wel een antwoord op…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed