Doorgaan naar hoofdcontent

Avondklok


Hoe bevalt het leventje in een klein huisje met de avondklok. Het toeval wil dat we in deze tijd van het jaar heel weinig ’s avonds de deur uit gaan. We leven echt met het daglicht mee. Zodra de avond valt, gaan de gordijnen dicht en trekken we ons binnen terug.

Uitzicht vanuit de Vuursteenhof in Almere Oosterwold

De avonden lengen gelukkig wel weer. We hebben het om half 6 nog gewoon licht en dat is best genieten. Wat een verschil met vorig jaar toen ik nog zo klaagde over het donker. Het leven met alle coronamaatregelen heeft veel veranderd. Ruim 10 maanden leven we nu al met al die perikelen, waar geen eind aan lijkt te komen.

Genoeg ruimte

Wat een contrast met veel mensen die het met evenveel ruimte moeten doen, maar dan midden in de stad. Wij kunnen nog goed naar buiten. Het uitlaten van de honden in de zomermaanden kan natuurlijk meer in de randen van de dag. Nu kies ik een moment in de middag voor de grote ronde. Heerlijk om met daglicht hier te lopen. En in januari zijn de luchten buitengewoon mooi. Wat een schitterend licht. Hoe de zon speelt met de wolken. Dat is echt genieten.

Die prachtige vergezichten in Oosterwold. Zo genieten.

Natuurlijk, ik heb heel erg aan alles moeten wennen, maar nu kan ik er meer en meer van genieten. We leven dicht op elkaars lip. Ook is het soms best lastig om al die online vergaderingen te voeren in je huiskamer, terwijl de rest om je heen zit. Nu kijken de andere een televisieserie op de mobiel of chillen met hun eigen muziek door de koptelefoon. Ook ik vergader met de oortjes in.

Feestje voor het oog

Tegelijkertijd kan ik ontzettend genieten. De zon schijnt nu heerlijk ver de kamer in. De ochtend is echt een feestje voor het oog. Als de zon hinderlijk op mijn laptop schijnt, schuif ik hem er iets uit. Ik heb er wel de modus voor gevonden. Het is erg genieten van het weer dat je zoveel beter ziet dan toen we midden in de stad woonden.

Tussen de bomen schijnt de zon

We hadden in ons huis in Almere Stad meer ruimte binnen, maar het was een veel donkerder huis. De hoge ramen nu zorgen voor een veel sterkere beleving van buiten naar binnen. Daarmee heb je veel meer een relatie met je omgeving dan eerst. Ook staan we nu meteen in de tuin als we de achterdeur uit stappen. Tijd genoeg om wat grond om te plaggen of een boompje te verplanten.

Voordelen avondklok

Dat we meer op elkaars lip zitten, krijgt ook veel meer voordelen. Het is best wel een bijzondere tijd nu we zo veel met elkaar samen zitten opgescheept. We hebben veel intensere en diepere gesprekken. We vertellen elkaar veel dingen en zijn ook meer betrokken bij Doris’ opleiding.

het roze huisje onder de winterhemel
Het roze huisje onder de winterhemel

Niet dat het leuk is zo’n avondklok, maar ik koester meer en meer de bijzondere momenten die deze eigenaardige crisis ook in zich heeft.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed