Doorgaan naar hoofdcontent

Spullen en herinneringen - Tiny House Farm #ontspullen

Het opruimen werpt meer en meer vruchten. Je gaat eigenlijk door je hele leven. Alle spullen dragen een herinnering bij zich. Ik merk meer en meer dat ik weinig behoefte heb aan het ophalen van herinneringen.

Vaak word ik er alleen maar mistroostig van. Al is het fijn als je je voor sommige dingen juist over je grenzen heenstapt. Het is fijn dat de knuffelbeer een mooi plekje krijgt. Een foto en in een doos, dan mag hij op de post naar waar hij echt hoort. Veel eerder moeten doen.

Het lijkt ook goed te komen met mijn harmoniums. Ik moet nog wel wat foto’s maken van instrumenten die er nog staan (een kofferharmonium en een latere elektrisch aangedreven). De oproep voor de Hörügel op Facebook en Marktplaats heeft al veel reacties opgeleverd. Daar ben ik wel blij mee, want ik was oprecht bang dat ik hem bij het grofvuil zou moeten zetten.

Dan nog de enorme hoeveelheid boeken. Ik heb al een selectie gemaakt in muziekboeken. Al denk ik dat die stapel ook nog moet halveren. Het is niet makkelijk om je te ontdoen van al je spullen. Zeker als je dat goed wilt doen. Want ik blijf benauwd bij de gedachte dat de dingen die ik wegdoe, nooit meer terugzie.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...
Een reactie posten
Meer lezen

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...
Een reactie posten
Meer lezen

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....
Een reactie posten
Meer lezen