Doorgaan naar hoofdcontent

Keukenontwerp - Tiny House Farm

Het zien van het prachtige keukenontwerp van onze toekomstige buurman stimuleert Inge om ons oude ontwerp weer van stal te halen. Wat willen wij eigenlijk straks in onze keuken hebben? Hoe moet deze eruit zien?

We hebben al een paar keer flinke discussies gehad over de keuken. Zeker, het is een belangrijke plek in huis. Maar het mag toch niet onze halve woonruimte in beslag nemen. We gaan tenslotte kleiner wonen, dus dat betekent ook een kleinere keuken.

Moet je dan een keuken maken in een hoek of neemt de hoek juist teveel ruimte in beslag. Het was onderwerp van onze gesprekken. Ik was ervan overtuigd dat een hoek ruimte kost, omdat je daarmee een stuk weghaalt die ander kunt gebruiken. Inge vond van niet. Je begrijpt het al: er zit in het ontwerp een hoek.

Zaterdag is Inge weer verder gegaan met wat we al hadden. Ze komt nu op een efficiƫnt gebruik van de ruimte. Eerst wilde ze de koelkast aan de andere kant van de deur zetten, maar ik heb haar uitgedaagd om dat niet te doen. Het betekent een kastje minder, waarmee we ruimte winnen. Een leeg aanrecht is wel het devies. Nu staan er bijvoorbeeld een magnetron, een KitchenAid mixer en een groot espresso-apparaat op het aanrecht. Daarmee verdwijnt veel werkruimte.

Nu bedenken we nieuwe plekken voor deze attributen. De magnetron krijgt een plek in de keuken. De oven komt ook wat hoger te staan wat makkelijker is bij het koken. Het koffiezetapparaat hoeft natuurlijk niet per se op het aanrecht te staan. Waar hij dan wel moet komen, is nog niet helemaal duidelijk. Net als de KitchenAid mixer.

Al met al een heel aardig ontwerp voor een mooie prijs bij de Ikea. We moeten hem dan nog wel zien te installeren. Ik denk dat we hier een mix moeten vinden van zelf doen versus laten doen. De tekening geeft een heel aardig beeld. Ik denk dat we binnenkort maar eens naar Ikea moeten om het ontwerp definitief te maken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...