Doorgaan naar hoofdcontent

Keukenontwerp - Tiny House Farm

Het zien van het prachtige keukenontwerp van onze toekomstige buurman stimuleert Inge om ons oude ontwerp weer van stal te halen. Wat willen wij eigenlijk straks in onze keuken hebben? Hoe moet deze eruit zien?

We hebben al een paar keer flinke discussies gehad over de keuken. Zeker, het is een belangrijke plek in huis. Maar het mag toch niet onze halve woonruimte in beslag nemen. We gaan tenslotte kleiner wonen, dus dat betekent ook een kleinere keuken.

Moet je dan een keuken maken in een hoek of neemt de hoek juist teveel ruimte in beslag. Het was onderwerp van onze gesprekken. Ik was ervan overtuigd dat een hoek ruimte kost, omdat je daarmee een stuk weghaalt die ander kunt gebruiken. Inge vond van niet. Je begrijpt het al: er zit in het ontwerp een hoek.

Zaterdag is Inge weer verder gegaan met wat we al hadden. Ze komt nu op een efficiƫnt gebruik van de ruimte. Eerst wilde ze de koelkast aan de andere kant van de deur zetten, maar ik heb haar uitgedaagd om dat niet te doen. Het betekent een kastje minder, waarmee we ruimte winnen. Een leeg aanrecht is wel het devies. Nu staan er bijvoorbeeld een magnetron, een KitchenAid mixer en een groot espresso-apparaat op het aanrecht. Daarmee verdwijnt veel werkruimte.

Nu bedenken we nieuwe plekken voor deze attributen. De magnetron krijgt een plek in de keuken. De oven komt ook wat hoger te staan wat makkelijker is bij het koken. Het koffiezetapparaat hoeft natuurlijk niet per se op het aanrecht te staan. Waar hij dan wel moet komen, is nog niet helemaal duidelijk. Net als de KitchenAid mixer.

Al met al een heel aardig ontwerp voor een mooie prijs bij de Ikea. We moeten hem dan nog wel zien te installeren. Ik denk dat we hier een mix moeten vinden van zelf doen versus laten doen. De tekening geeft een heel aardig beeld. Ik denk dat we binnenkort maar eens naar Ikea moeten om het ontwerp definitief te maken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed