Doorgaan naar hoofdcontent

0 op de meter, het kan


We wonen nu meer dan 3 jaar in Oosterwold. Onderdeel van onze verhuizing naar het Roze huisje in Almere Oosterwold is dat we bewuster en vooral zuiniger willen leven. Minderen is het toverwoord. Hoe kunnen we leven met minder en toch net zo gelukkig (of misschien wel gelukkiger) zijn.

Energierekening

De energierekening is nu met de hogere gasprijzen en elektriciteitsprijzen onderwerp van gesprek. Wij krijgen hem altijd in juli. We leven met 3 personen, 6 zonnepanelen en 2 teckels. We verwarmen ons huis met een kleine pelletkachel. Het warmwater komt van een doorstroomboiler. Ik zal onze energierekening verklappen: we hebben geld teruggekregen.

De hoeveelheid pellets die we afgelopen winter hebben verstookt, is 15 zakken pellets van 16 kilo per zak. De kosten hiervoor bedragen minder dan wat we teruggekregen hebben van de energieleverancier. Daardoor leven we met 6 zonnepanelen met 0 op de meter. We hebben zelfs 50 euro ‘verdiend’.

Over de pellets is veel discussie, maar ik weet zeker dat we qua energie, kWh, met pellets minder hebben verbruikt dan wanneer we een warmtepomp zouden hebben. Ik ben heel benieuwd wat een warmtepomp aan energie kost. Gebruikers zijn er nogal schimmig over. Ze doen net of het heel zuinig is, maar het is vooral efficiënt. Ik krijg nooit te horen hoeveel hun warmtepomp na aan kWh in een jaar verbruikt.

Voortdurend warm houden

De kosten of de hoeveelheid energie die het kost om het huis voortdurend warm te houden, liggen veel hoger dan bij ons gebruik van een pelletkachel. Dat weet ik wel zeker. Wij warmen het alleen als we het koud hebben. Anders gaat hij gewoon niet aan. We streven geen constante temperatuur in huis na, maar warmen bij als het koud is. Als het dan warm genoeg is, gaat hij weer uit.

We zijn vervolgens gaan kijken of er in huis apparaten zijn waar we op kunnen bezuinigen. We hebben een vriezer in de schuur en een koelkast met vriezer in huis. Dat zijn op dit moment de grootste energieslurpers. Ze zijn allebei nog geen 10 jaar oud. Daar kunnen we dus niet zoveel op besparen. Mogelijk als we meer fruit en groenten uit de tuin halen, is er nog een vrieskist nodig. Op dit moment niet, want deze zou onnodig draaien. Verder draaien we geen grote energieslurpende apparaten.

Oplossing: minder energie gebruiken

Ik ben ervan overtuigd dat we naast zuinigere apparaten, vooral minder energie moeten afnemen door minder energie te gebruiken. Dus minder apparaten en onnodig brandend licht of een onnodig draaiende verwarming uit zetten. De tendens is namelijk heel vaak dat van alles onnodig staat te draaien. Als er niemand thuis is, hoeft de verwarming niet aan. Net als dat er geen licht hoeft te branden.

Dat staat er los van of je zonnepanelen hebt of niet. Energie is energie en dat mag je niet verspillen. We zullen nooit klimaatdoelen halen zonder te minderen. Dus gewoon op de trapfiets zonder elektronische ondersteuning naar het werk en thuis geen apparaten aan die je niet gebruikt of nodig hebt.

Luxe inleveren?

Lever je daarmee aan luxe in? Ik betwijfel het. Er blijft genoeg luxe over om van te genieten. En van minder luxe kun je meer genieten. Het is vooral een angst om te minderen. Maar ik weet zeker dat je er (bijna) niets van merkt. Probeer het eens een maand en je zult het zelf merken.

Ik ben heel benieuwd wat de huidige situatie op de energiemarkt gaat doen met onze rekening. We hebben genoeg voorraad pellets om de winter door te komen. Dan is het vooral hopen op genoeg zon om de zonnepanelen hun werk goed te laten doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed