Doorgaan naar hoofdcontent

Zuinige en schone pellets uit Zweden? - Tiny House Farm

Zoals ik eerder schreef, hebben wij gekozen voor een pelletkachel om ons huisje in de winter te verwarmen. Zeker, er kleven nadelen aan het gebruik van pellets. Het hout dat verbrandt, stoot CO2 uit. Ook geeft het fijnstof. Voor ons weegt het op tegen de grote hoeveelheid elektriciteit die een warmtepomp op lucht vraagt. Ook heeft een warmtepomp voorzieningen in huis nodig die met een houten vloer niet kunnen.

20 zakken pellets

Vorige winter hebben we ongeveer 20 zakken van 15 kilo verbrand. In onze ogen een acceptabele hoeveelheid. Pelletkachels verbranden vele malen efficiƫnter dan gewone houtkachels. Ter vergelijking is de uitstoot van onze kachel ten opzichte van een houtkachel een middag stoken tegenover een hele week stoken. Ook letten we goed op de binnentemperatuur in huis. We zorgen dat de thermostaat niet boven de 17 graden komt.

In het voorjaar kregen we houtpellets uit Zweden om te testen in onze pelletkachel. Ik nam het aanbod met beide armen aan. Dat wilde ik weleens ervaren. Op de website staan namelijk de voordelen van deze pellets. Ze zouden veel zuiniger branden, minder roet uitstoten, maar ook minder as achterlaten en langer blijven branden. En een minimale hoeveelheid fijnstof zouden de pellets uitstoten.

De zakken zijn ongeveer 2 euro per zak duurder dan de zakken die we normaal gebruiken. Je hebt dan met 16 kilo wel een kilo meer, maar het blijft een gok of dit het geld waard is. Voldoet het wel aan de verwachtingen die hier gewekt worden? Ik ben altijd een beetje sceptisch. Er kan wel van alles op zo’n zak staan, maar dat hoeft natuurlijk niet per se te kloppen.

Houtkwaliteit

Maar wat een verschil de kwaliteit hout uitmaakt. Niet alleen welke soorten hout, maar ook hoe het geperst is. Je ziet niet zoveel verschil bij de korrels, maar ze branden heel anders. Het duurt wat langer voor de kachel goed op temperatuur is. De pellets branden wel veel geleidelijker en stabieler. De uitschieters die je bij het lichtere hout hebt die we normaal gebruiken, zie je meteen.

De pelletkachel brandt

Het verwarmt de ruimte veel egaler. De vlammen zijn rustiger en je merkt het bij de warmte. Dat is niet het enige voordeel. Je merkt het ook in de uitstoot van stof. Het lijkt erop dat het veel minder stof geeft. De hoeveelheid as is beduidend minder. Wat een verschil zeg! Moeten we bij de andere pellets om de dag de kachel uitzuigen. Hier hoeft het minder dan elke week en dan ligt er nog steeds minder as dan na 2 dagen met de andere pellets.

Zuinige pellets

We merken ook dat de pellets veel zuiniger zijn. Moeten we het lichtere hout toch bij wat kouder weer om de dag bijvullen, hier scheelt het wel een halve tot een hele dag die we langer hebben. Een resultaat waar ik best gevoelig voor ben.

Wat deze Zweedse pellets mij leren, is dat het heel veel uitmaakt wat voor een soort hout je gebruikt. Schonere pellets geven ook een schonere kachel. Ze laten een heel andere vlam zien, de warmte voelt ook anders. Ook warmt de kamer anders op. Het verschilt dus wezenlijk of je ‘snel hout’ gebruikt of wat harder en daarmee wat trager hout. De combinatie zoals Zweedse pellets dat heeft, lijkt van beide kanten de voordelen te pakken.

Ik heb nog een paar van de oude zakken met het ‘snellere hout’ op te maken, maar ik weet wel wat ik binnenkort ga bestellen: Zweedse pellets!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed