Doorgaan naar hoofdcontent

Storm en pruimen - Tiny House Farm

En heeft je huisje de storm overleefd? Verschillende lieve berichtjes van vrienden gekregen die vroegen of storm Ciara ons huis had toegetakeld. Gelukkig, we hebben het overleefd!

Harde wind of niet; het huisje houdt zich goed bij die harde winden. Je ervaart de wind wel anders dan in een stenen huis. Het huis beweegt meer mee met de wind en je hoort de storm ook beter. Maar alles heeft zich goed gehouden.

Veel rukwinden

Bij het fietsen naar het werk, had ik maandag en dinsdag wel het idee dat het harder woei dan tijdens de storm. Veel rukwinden. Het is onstuimig en dat is het de hele week.

Die onstuimigheid werd onze dakbedekking weer fataal. Vorig jaar waaide het in maart los bij een felle rukwind. Nu kwam een flap van de bitumen maandag los bij een harde windvlaag. Meteen bouwer Martin gebeld. Hoe kan dit nu gebeuren. Vorig jaar verzekerde de loodgieter dat de bitumen nu echt muurvast zaten met grote zware daknagels.

Losse bitumen

Martin heeft de bitumen weer vastgezet onder een latje. Dit keer kwam de loodgieter de volgende dag al om de boel weer goed te bevestigen. Dit keer met de brander en nog een keer de zware daknagels. Ik hoop dat de bitumenlaag dit keer wel bestand is tegen de rukwinden. Het is ook op een kant waar de wind hard kan slaan tegen het dak. Maar dan nog, zou het dak niet hoeven los te komen. Een goede test komend weekend als storm Dennis langskomt.

Over storm gesproken. Een goede gewoonte van ons met wind is het planten van bomen. Het begon al bij de harde wind toen we de sering van het vorige huis wilden planten. Bij de voorspellingen – en waarschuwingen – voor Ciara, hebben we nog even een pruimenboom geplant.

Pruimenboom

Vrijdag kregen we een telefoontje van de bomenman Johan over de bestelde pruimenboom. Hij wilde hem wel brengen, maar we waren niet thuis. Daarom haalden we hem zelf de volgende dag op.

Wat een boom is het zeg. We hebben nog niet een 4-jarige fruitboom gehad. Het is halfstam en wat een flinke jongen zeg. Meteen de boom in de grond gezet en stevig aan een paal vastgebonden. Zou de Reine Victoria wel bestand zijn tegen de storm?

Hij steekt met kop en schouders uit boven de rest en er is nog niet zoveel beschutting. Zondag bij de storm heb ik de boom nog wat steviger vastgebonden, op meer plekken. Net als dat ik de Ginkgo nog van een extra paal heb voorzien.

Extra versteviging

Maar wat heeft hij zich goed gehouden. Hij staat nog mooi overeind, met dank aan de extra versteviging aan de paal. Ik ben heel benieuwd hoe hij aanslaat. Het is een Reine Victoria, een lekkere pruim om uit de hand te eten, maar ook heerlijk om in de jam te verwerken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed