Doorgaan naar hoofdcontent

Lekkage - Tiny House Farm

Zaterdagochtend, na het wassen, ontdek ik een flinke plas water voor de wasmachine. Het was me al een keer eerder opgevallen dat er soms een plasje water ligt voor de droger. Of aan de andere kant van de wasbak voor de wasmachine. Het zou toch niet.

Ik vermoed lekkage. Daarom trek ik er even later de wasmachine uit. Een heel gehannes. Zeker ook omdat het een heel zware Miele is. Nauwelijks vooruit te krijgen. Wat is hij zwaar zeg. Ik vermoed dat hier het beroemde betonblok in ligt.

Puzzelen

Dan begint het gepuzzel. Waar komt het water vandaan? We draaien een wasje met de naar voren geschoven wasmachine. Misschien gebeurt het hier. Inderdaad wordt het nat. Rond de afvoer lijkt het water te komen. Maar de afvoerbuis is ook nat. We app’en meteen de huisjesbouwer dat er een lekkage is en we niet weten waar het vandaan komt. Misschien de wasmachine.

De afvoerbuis is nat na de was en er ligt een plasje water. Dus toch? Snel naar de Gamma voor een nieuwe wasmachineafvoerleiding. Vlak voor sluitingstijd haal ik er nog eentje op, sluit hem aan op de wasmachine.

Nog een wasje draaien. Er komt onder de wasmachine geen water vandaan en toch blijft het water lopen. Ik vermoed dat het water ook een beetje moet opdrogen. Bij het vorige huis hebben we ook eens een lekkage gehad. Het duurde daar heel lang voor het droog was.

Water blijft stromen

Maar het water lijkt te blijven stromen. ’s Avonds ga ik onder de tafel met de wasbak zitten en luister aandachtig. Hoor daar nu een zachtjes maar gestaag druppelen van water? Nog eens heel goed luisteren. Inderdaad. Het lijkt er verdacht veel op.

Nu de bouwer inschakelen. Hij komt de volgende dag meteen. Hij denkt toch wasmachine (of de droger?), maar laat de installateur komen. Deze komt 2 dagen later op woensdag. Hij verdenkt de wasmachinekraan. Alles wijst erop. Vooral het schone water dat tussen de voegen van de vloertegels opstijgt.

Daarna is het afwachten. Hij komt niks tegen, sluit de waterkraan af. En wij blijven achter met het water op de tegels. De uren erna, zien we het niet afnemen. Eerder toenemen. O hemel, wat moeten we met al dat water in onze nieuwe badkamer.

Zwaarder geschut

Dan eindelijk komt vrijdag de installateur weer. Dit keer met zwaarder geschut. Ze halen het kastje weg en gaan kijken of de kraan van de wastafel de boosdoener is. Als het kastje weggehaald is en de installateur bij de aansluitingen van de kraan heeft hij de oorzaak: de warmwaterkraan is lekt heel lichtjes bij de aansluiting.

Als ze dit uiteindelijk oplossen, de kast weer plaatsen en ook de wasmachine en de droger hun plekjes weer terugkrijgen, dan moeten we de boel maar in de gaten houden. We letten op, zien hoe de kleine plasjes water die aanvankelijk nog opborrelen, helemaal verdwijnen.

Een dag later is alles kurkdroog. Alsof er niks aan de hand is. Zelfs de vermeende lekkage onder de droger is weg. Geen zorgen dus meer.

Wat een opluchting. Alles weer opgedroogd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed