Doorgaan naar hoofdcontent

Boeken, dozen en de rest - Tiny House Farm

Na het overdragen van het oude huis aan de Alkmaargracht, is er nu alle aandacht voor het nieuwe huis. Ik ben meteen druk bezig met het inrichten van de boekenkasten. Het aantal meegenomen boeken blijkt genoeg mee te vallen.

Er is ruimte voor de boeken die ik wil houden en zelfs een beetje extra. Die boeken krijgen een nieuw en eigen plekje. Het is weer heerlijk om met al mijn oude vrienden samen te zijn. Ze hebben uiteindelijk slechts een paar weken in de dozen gezeten, maar het is weer fijn om ze binnen handbereik te hebben.

De ervaring om de boeken zo dicht bij de hand te hebben, is overweldigend. De hele dag door pak ik een paar boeken en lees erin. Het is geweldig om zo makkelijk je boeken te kunnen lezen. Dat is lang geleden dat dit het geval was. In mijn studentenkamertje in Leiden. Nu kijk ik vanuit mijn stoel naar de boekenruggen. En geniet.

Niet alle boeken die ik heb meegenomen, wil ik houden. Sommige ga ik verkopen via mijn boekwinkeltje. De laatste bestellingen heb ik hier helaas moeten cancelen. Ik kon onmogelijk bij de opgevraagde boeken. Wel jammer, maar bij zo’n verhuizing is het vrijwel onmogelijk om alles bij de hand te hebben. Dat gebeurt niet alleen bij de boeken. Dan zijn we even iets kwijt. Zal wel in een doos liggen, zeggen we dan. Herkenbaar bij iedere verhuizing.

Er bleek nog best veel uit het oude huis te komen. We zijn ontzettend blij dat veel spullen een mooie plek krijgen. Toch moesten we nog veel naar de stort rijden om de dingen weg te doen die we echt niet meer kunnen gebruiken. Ook duiken er allerlei dingen op die sinds de vorige verhuizing van Almelo naar Almere in dozen zitten. Spullen die we nog heel goed kunnen gebruiken, zo ontdekken we. Ze krijgen een nieuw plekje in ons huis. Zo hangt ons oude bedlampje weer boven ons bed. Best grappig dat hele oude spullen zo weer een plekje krijgen.

Verder zijn we druk met de volgende stappen: een schuurtje bij het huis. Zo kunnnen alle spullen die nu in de container staan, een droog plekje krijgen. We moeten er nog eentje bestellen en willen hem zelf bouwen. Nog een heel uitzoekwerkje. Maar wel nodig want we willen de container niet al te lang voor het huis hebben staan.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...
Een reactie posten
Meer lezen

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...
Een reactie posten
Meer lezen

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....
Een reactie posten
Meer lezen