Doorgaan naar hoofdcontent

Modderweg - Tiny House Farm

Modder, overal modder. Oosterwold begint in deze tijd van het jaar flink aan te modderen. Vooral de puinweg van en naar ons huis is een drama.

Modder gooien

Veel auto’s en zwaar transport keren op onze oprit. Lekker makkelijk. Ook graafmachines en bouwverkeer van Baas, Wetlantec en Knipscheer doen alsof het hier een crossbaan is waar iedereen met tractoren en zwaar materieel rijdt. Het is nu een dik modderspoor dat er ligt en waar ons Fordje nauwelijks doorheen komt.

De winter nadert met snelle stappen. Dat betekent niet alleen nachtvorst, maar ook veel donker. De lange fietsrit naar huis fiets ik door het donker. De motregen als trouwe metgezel. Een briljant geslepen diamant aan schittering achterlatend op het brillenglas.

Gebroken fietsketting

Maar de modder is wel het vervelendste van alles. Mijn Koga met open ketting en tandwielen lijdt er ernstig onder. Hij kraakt en piept bij het fietsen. Afgelopen maandag schee hij er onderweg mee uit. Gebroken ketting. Dat betekende half steppend en lopend de laatste 4 kilometer naar het werk lopen.

Snel een kettingpons gehaald bij Halfords om een schakeltje weg te smokkelen. Maar ik heb nog te weinig kaas gegeten van kettingen aanleggen. Wel een dichte ketting, maar hij liep verkeerd. De pons brak bij mijn poging de ketting weer los te krijgen. Gelukkig was de Halfords nog open en hielp de vriendelijke fietsenmaker mij. Zo ben ik toch thuisgekomen.

Bovenlaag

Ze komen binnenkort de bovenlaag van de weg weer rechttrekken. Geen kuilen meer en een betere afwatering. We zitten nog wel in conclaaf met WIO wie dat gaat betalen. In het voorjaar is de weg netjes tot onze oprit afgeschraapt. Nu wordt er een beetje ingewikkeld over gedaan. Hopelijk kunnen we straks weer makkelijk weg over de weg.

Ik kan niet wachten tot de definitieve weg er komt. Dan kunnen we ook onze oprit afmaken. Waarbij we het verkeer duidelijk zullen moeten maken dat het niet de bedoeling is om met je zware vrachtwagen op onze oprit te keren. De blokkade die ik laatst gemaakt had, was al door een weggebruiker weggehaald. Dus dat wordt nog een uitdaging.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed