Doorgaan naar hoofdcontent

Piep zei de muis - Tiny House Farm


Er is vorige week veel werk verricht aan ons huisje. Te beginnen bij de muizen. Ze bleven maar actief. De sporen van plukken isolatiemateriaal achterlatend in de hoeken van ons huis.

Ze bleven wel tussen de muren en kwamen niet naar binnen, maar we hoorden ze ’s nachts trippelen in de muren. Onze bouwer had vorig jaar al wat gaatjes gedicht, maar het was niet afdoende. Ze bleven actief in de smalle richels tussen de muren zitten. Dan lag er ’s morgens weer een hele lading in de hoeken. Geen echt oogcontact, maar dit mocht toch niet de bedoeling zijn.

Nu moest het echt rigoureus gebeuren. De bouwers kwamen. Alles rond het huis moest hiervoor wijken. Ze maakten de hele onderkant van de muur potdicht. Of beter is het om te zeggen: muisdicht. Geen enkele ruimte voor een muis om binnen te piepen. En dat is dus gewoon helemaal dicht.

Ik werd wel heel verdrietig toen ze dinsdag ineens mijn met veel zorg opgebouwde vlonder afbraken. Wat vond ik dit erg. De pellets door midden afgebroken. Dat was niet de bedoeling. Had ik hiervoor bijna 2 weken gewerkt aan de entree van ons huis!

Gelukkig waren ze met de rest van de vlonder wat voorzichtiger. En maakten ze alles heel netjes in orde. Ook het beluchtingsrooster voor de kachel pakten ze aan. Alles is nu potdicht. We hoorden de muizen de eerste avond en nacht rond rondrazen. Ze zaten ingesloten en konden niet weg. Heel vervelend, maar het is niet anders. Ze mogen van mij overal komen, maar niet in huis.

Na het rigoureus afsluiten van het hele huis, vlamde de kachel plotseling veel hoger en zwarter dan gebruikelijk. Mogelijk lag dit aan het beluchtingsrooster, dacht ik ineens. En inderdaad, alle openingen zaten helemaal dichtgedrukt. Daarom eerst alles voorzichtig met een tangetje opengemaakt. Voorzichtig om het achterzittend gaas heel te laten, zodat de muizen niet alsnog de kans kregen om naar binnen te kruipen.

Nu krijgt de kachel weer genoeg lucht en zijn de vlammen weer een stuk rustiger als vanouds. Het lijkt dat het brandstofverbruik in de zuurstofarme dagen echt veel hoger ligt dan we gewend zijn. Daarom weer helemaal blij met de gevonden oplossing. En helemaal blij met onze bouwer die het muizenprobleem heeft aangepakt. Het is weer heerlijk rustig en warm in de muur.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...