Doorgaan naar hoofdcontent

Vlonder - Tiny House Farm

De entree van ons huis was nog niet helemaal een uitnodiging om te betreden. Er zit een behoorlijk hoogteverschil tussen de terp en de voordeur. Om dit te kunnen overwinnen hadden we een paar pallets gestapeld, maar dat zag er niet zo representatief uit. Bovendien levert het in tijden van regen veel modder in huis op.

Daarom ben ik flink in de weer geweest om de entree een wat voornamer uitstraling te geven. Bij de bouwmarkt waren laatst de vlonderplanken in de aanbieding en ik ben snel aan het rekenen gegaan.

Vlonder van pallets

Het idee: we gebruiken pallets als basis en timmeren daarover de vlonderplanken. Zo herbruiken we de afgedankte pallets waarop onderdelen van ons huis zijn vervoerd. Daarnaast is het eenvoudiger om een vlonder op pallets te bouwen. Dat scheelt weer veel (nadenk)werk.

Ik zette de pallets op stenen, zodat ze stevig op de grond staan. De vlonder staat los van het huis en is niet verankert. Bewust, zo heeft hij genoeg speling en kan hij eventueel wat zakken. Bij voldoende zakken kunnen we er weer een laag bovenop bouwen. Zo groeit de vlonder mee met het huis.

Vlonder in aanbouw van afgedankte pallets

Steun op stenen

Onder alle ‘knooppunten’ van de pallets liggen nu stenen die op het gruis van de oprit rusten. De opzet is om te zien hoe lang deze constructie het uithoudt, zodat we nog na kunnen denken over de toekomst. Maar wie weet blijft dit langer staan dan we denken. Mogelijk moeten we op een later moment nog wat aanpassingen doen. Dat kan, daarvoor is wat ik nu gemaakt heb heerlijk flexibel.

We hebben het bankje op de vlonder gezet. Vooral in de avond is het heerlijk om daar te zitten. Zo voor het huis turen we dan naar de zonsondergang. We horen de zanglijster en de merel uit het bos roepen. Er hangt nog een behaaglijke warmte en de wind heeft nauwelijks vat op je als je daar zit. De honden mogen vanuit de openstaande voordeur toekijken.

Lekker zitten

In het voorjaar kunnen we er straks ook heerlijk zitten, jas aan en een warme kop koffie bij de hand. Het voelt een stuk prettiger op het hout dan met je schoenen in het gruis van het puin. Ik moet de vlonder nog een beetje rondom afwerken en misschien komt er nog een hekje of zo. Dit is een stuk beter dan wat het was.

Ons huisje eindigt niet voor niks onder de regenboog…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed