Doorgaan naar hoofdcontent

Leve de vlechtheg


Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap, heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter, is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten.

Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg.

Meebuigen

Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen.

Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt er ook omheen. Ik doe hetzelfde met de bramen en andere struiken. Zo krijg je een mooi samenspel van soorten planten bij elkaar.

Historische vlechtheggen

Er zijn niet veel vlechtheggen meer in Nederland. Op een paar plekken in Noord-Brabant zijn er nog resten. In het begin van de 20e eeuw is heel veel verloren gegaan bij de ruilverkaveling en het gebruik van prikkeldraad. Eerder hielden de houtstruwelen de koeien en het vee tegen. Ook voor wolven is het een moeilijk obstakel.

Zeker, er gaat weleens een plant dood die ertussen staat, maar zo'n gat is snel gevuld en het dode hout geeft ook nog eens heel kansen voor de andere planten in de haag. En een klein gaatje om een egel, hermelijn of marter door te laten, kan nooit kwaad.

Groeivormen

De vormen waarin het hout groeit, zijn overweldigend. Daar kan geen kunstenaar tegenop. Zo probeer ik een beetje samen op te trekken met de bomen en struiken in mijn tuin. Misschien klinkt het raar, maar ik weet zeker dat we elkaar best aardig begrijpen.

de takken draden
wervelen om elkaar heen
levend weefgetouw

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kapotte spades en scheppen repareren

Ik geloof niet dat je meteen iets nieuws moet kopen als het oude kapot gaat. Misschien kun je het ook repareren. Zo ontstond er bij mij een flinke verzameling kapotte schoppen en batsen. De goedkope spades van de Action en de Gamma zijn van slecht staal gemaakt. Dat verbuigt zodra je er kracht mee zet in de klei. Maar hoe krijg je de steel los van de schep? Via marktplaats gekocht Via marktplaats kocht ik een aantal oude spades en rieken . Het nadeel daarbij is weer dat de stelen het snel begeven. Ze zijn gemaakt van hardstaal en als de steel losbreekt, dan kost het weer heel veel energie om het onderste stukje van de steel los te krijgen uit de metalen schep. Dat komt omdat ze vastgeklonken zitten aan de steel. Bestudering van een filmpje op Youtube hielp me aan de oplossing. Het is namelijk heel eenvoudig: zorg dat de steel en de schep helemaal los zijn van elkaar.  Metaalzaagje en dreef De vastgeklonken nagels maak je los met een metaalzaagje. Eventueel kun je een metaalvijltje gebr

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed