Doorgaan naar hoofdcontent

Wilgen snoeien


In de winter is de tijd om de bomen te verplanten en te snoeien. De warme dagen van de laatste week laten zien dat zelfs de winter lastig is om een moment te vinden die geschikt is.

De wilgenbomen naast het huis zijn heel hard gegroeid sinds ik ze 4 jaar terug plantte. Daarom heb ik deze week best wel rigoureus het zaagje in de hand genomen om een paar flinke in-de-weg-takkken eraf te zagen. 

Ruimte maken

Zo ontstaat er ook weer wat ruimte onder de bomen voor de kleinere aanplant die daar groeit. Die heb ik dit jaar bewust ongemoeid gelaten. Die zijn volgend jaar aan de beurt.

Omdat de sloot aan de andere kant van het huis veel te ver gegraven is, heb ik de wilgentakken van de bomen daar neergelegd. Een soort ingegraven takkenril. Ik denk dat de dieren dit ook wel weten te vinden. Wie weet is het heerlijk in de zomer als het heel heet is.

De bomen zien er nu een stuk kaler uit en ik hoop dat ze ervan opknappen. De takken die teveel over de parkeerplaats groeiden zijn nu weg. Er is letterlijk weer een beetje ruimte. 

Niet te rigoureus

Al vind ik ook dat je met snoeien ook niet altijd te rigoureus moet zijn. De natuur mag ook best een beetje ruimte. Het kan namelijk altijd verrassingen opleveren.

Het staat symbool voor het nieuwe jaar. Haal weg wat in de weg zit. Doe de dingen die je wilt doen en laat de dingen die je niet wilt doen, zoveel mogelijk vallen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Kapotte spades en scheppen repareren

Ik geloof niet dat je meteen iets nieuws moet kopen als het oude kapot gaat. Misschien kun je het ook repareren. Zo ontstond er bij mij een flinke verzameling kapotte schoppen en batsen. De goedkope spades van de Action en de Gamma zijn van slecht staal gemaakt. Dat verbuigt zodra je er kracht mee zet in de klei. Maar hoe krijg je de steel los van de schep? Via marktplaats gekocht Via marktplaats kocht ik een aantal oude spades en rieken . Het nadeel daarbij is weer dat de stelen het snel begeven. Ze zijn gemaakt van hardstaal en als de steel losbreekt, dan kost het weer heel veel energie om het onderste stukje van de steel los te krijgen uit de metalen schep. Dat komt omdat ze vastgeklonken zitten aan de steel. Bestudering van een filmpje op Youtube hielp me aan de oplossing. Het is namelijk heel eenvoudig: zorg dat de steel en de schep helemaal los zijn van elkaar.  Metaalzaagje en dreef De vastgeklonken nagels maak je los met een metaalzaagje. Eventueel kun je een metaalvijltje gebr

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed