Doorgaan naar hoofdcontent

Appeltaart


De appeloogst is dit jaar ongekend. We hebben zeker een kilo of 25 geoogst, waarvan zeker 15 kilo aan goudrenetten. De nieuwe soorten hebben hele kleine appeltjes gekregen, de oudere krijgen elk jaar een grotere oogst. Het is onvoorstelbaar dat er zulke heerlijke vruchten uit komen. Elk jaar weer.

De peren waren dit jaar niet zo talrijk. We hebben geen enkele geoogst. Net als dat er weinig pruimen voor ons waren. De bloesem in het voorjaar heeft het er moeilijk mee als er nog regelmatig nachtvorst overheen komt. 

Heel veel vruchten

De amandelboom heeft wel heel veel vruchten afgegeven, niet allemaal met een heel klein amandeltje erin, maar genoeg. Net als dat we heel morellen hebben gehad. De andere kersen deden het ook heel redelijk. Aan frambozen, rode bessen, zwarte bessen en bramen ook geen gebrek.

Het was wel een bijzonder appeljaar. De appels waren vroeg rijp. En ze werden ook al heel vroeg aangevreten door wespen. Daarom hebben we bepaalde appels vroeg geplukt, zoals de groninger kroon, jonagold en elstar. De warme en zeer zonnige dagen in augustus en september zorgden ervoor dat de goudrenet ook heel vroeg rijp was. 

Afrijpen en schillen

We hebben ze in de badkamer, waar het in ons huis het koudste is, laten afrijpen in donkere dozen. De temperatuur is dan nog wel een beetje te heet, maar als je ze goed in de gaten houdt, is het goed te doen. Daarom hebben we deze week een flink deel van de appels geschild voor de appeltaart. Ruim 2 kilo is ingevroren. Het schijnt te kunnen, we gaan het merken.

Van de andere zeer royale kilo hebben we een appeltaart voor nu gebakken. Het was een bijzondere samenstelling van allerlei appelsoorten: goudrenet, red love, zoete ermgaard, jonagold en elstar. Het levert een heel kleurrijke appeltaart op met een enorme stortvloed aan smaken. Nooit geweten dat appels zo verschillend van elkaar smaken. Een appeltaart is al heel erg feest, maar dit is extra feest.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...