We proberen onze tuin in te richten naar de ideeën van de permacultuur en maken er een klein voedselbos. Dan is het goed om af en toe ook inspiratie op te zoeken. Dat is in deze coronatijd best lastig. Ik wil al langere tijd bijvoorbeeld naar het Voedselbos De Overtuin bij de botanische tuin Trompenburg in het Rotterdamse Kralingen.
We hebben in de buurt gelukkig ook wat initiatieven. Zo is er eentje op nog geen halve kilometer bij ons vandaan. In het Kathedralenbos is 2 jaar geleden en vorig jaar al een deel van het toekomstig voedselbos Eemvallei van Staatsbosbeheer aangeplant. Dit jaar is er dat niet gebeurd om de aanplanting van vorig jaar wat meer ruimte te geven. Het afgelopen jaar was het heel warm waardoor veel nieuwe aanplant is doodgegaan of minder goed is gegroeid.
Voedselbos dichtbij in Zeewolde
In Zeewolde is ook een mooi voedselbos. En omdat we vorige week in de vakantie ook nog een uitstapje wilden maken, zijn we hier naartoe gegaan. Het Voedselbos Zeewolde is ook een jaar of 2 terug aangeplant. Er is een stuk bestaand bos gedeeltelijk weggehaald en daar zijn nu allemaal voedselrijke bomen en struiken voor in de plaats gekomen.
Natuurlijk is het zo in de winter heel anders dan midden in de zomer. Toch is het mooi om zo de contouren van het voedselbos te zien en te kijken wat er allemaal staat. Het voedselbos in Zeewolde aan de Eikenlaan is 1,4 hectare groot. Samen met het IVN, dat er vlakbij zit, werken vrijwilligers aan de realisering hiervan.
Veel geduld
Bij een voedselbos draait het vooral om heel veel geduld. Zoiets ontstaat niet zo snel. Bomen en struiken moeten groeien en de laatste jaren is het heel droog in de zomer geweest. Daardoor had deze jonge aanplant het ontzettend zwaar. We zien het zelf ook in de tuin. Niet alle planten wisten goed te wortelen door de warmte in de laatste 2 warme zomers. De langdurige droogte zorgde eveneens voor weinig groei. Overleven is dan belangrijker dan groeien. Tegelijk zal het de planten sterk maken voor langdurige droge periodes.
Het was heel inspirerend om eens te kijken in Zeewolde. Wat een prachtig bos is het. Zelfs in deze opbouwfase en ook in dit seizoen. Het zal nog wel even duren voordat het zijn vruchten afwerpt. Daar moet je wel geduld voor hebben. Ik herken dat ook in onze eigen tuin. Het kost veel tijd voordat de bomen zo groot zijn dat ze veel vruchten dragen en de struiken hebben ook zeker 2 jaar nodig om meer opbrengst op te leveren.
Toverhazelaar en uiensoepboom
De braamstruiken groeien al hard. Ook in Zeewolde zag ik er veel groeien. Net als dat ik getroffen werd door een prachtige winterbloeier die met het mooie weer al heel wat hommels trok: de toverhazelaar. Prachtige bloemen waar hommels en zweefvliegen gek op zijn. Net als dat sommige struiken en bomen al prachtig in knop stonden. Zo is er in deze tijd van het jaar al best veel te beleven.
Een zorgvuldig ingeplant bos zoals het voedselbos in Zeewolde is onze tuin niet. Ook is het te klein voor heel veel bomen. Daarom blijft het klein. We hebben nog niet alle planten staan en komen door het bezoek aan zo’n voorbeeld ook op ideeën voor andere planten. Nu staat de toverhazelaar op ons lijstje. Net als de Chinese Mahonie of uiensoepboom. Echt planten voor in een voedselbos.
Voedselbos Sierradenbuurt
Enthousiast geworden door Zeewolde, ben ik ook in Almere Buiten gaan kijken naar het buurtinitiatief in de Sierradenbuurt. Het voedselbos Sierradenbuurt valt mij wel een beetje tegen. Hier is niet zo gedacht in lagen zoals bijvoorbeeld wel in Zeewolde is.
Voedselbos Sierradenbuurt is teveel een park met perkjes waar je toevallig van de planten kan eten. Dat is naar mijn mening niet genoeg voedselbos. Al is het natuurlijk bij ons zelf ook de vraag of het echt een voedselbos is of een permacultuurtuin die neigt naar een voedselbos.
Genoeg om over na te denken en vooral om veel van te genieten. Nu en in de komende tijd.
Reacties
Een reactie posten