Doorgaan naar hoofdcontent

Compost, droogte en rabarber - Tiny House Farm


We maken nu sinds vorig jaar onze eigen compost met een composthoop. Het meeste dat daar belandt is afval uit de keuken. Veel tuinafval komt meteen bij de verschillende planten te liggen als mulch. Ook heb ik een paar hopen gemaakt. De mooiste tegen het kleine insectenhotel in aanbouw. Het bestaat uit wilgentakken, maar ook uit het eerste snoeihout uit de tuin.

Een alternatieve composthoop in de tuin

Houtsnippers en compost

Na het aanbrengen van wat nieuwe houtsnippers op de oude paadjes ben ik afgelopen weekend aan de slag geweest met onze composthoop. We hebben hem nu een klein jaartje en dat vraagt om flink omscheppen. Ik ben verbaasd hoeveel van het ingezamelde groenafval al gecomposteerd is. Daarnaast heb ik er wat luchtgaten in gemaakt. Dat brengt wat zuurstof in de hoop.

de composthoop in onze tuin, compleet met luchtgaten voor zuurstof

Verder ga ik door het af en toe wat gouden vocht aan de hoop toevoegen. Dat geeft een hoop leven in de composthoop. Eind van de zomer dekken we deze hoop af en beginnen een nieuwe. Een kleine 9 maanden later kunnen we wat we nu hebben gewoon in de tuin gebruiken. Zo gaaf!

Droogte

De composthoop is eigenlijk best droog. Zeker nu ik hem omgeschept heb. De hele tuin kreunt onder de lange droogte. Behoudens een minibuitje afgelopen weekend is het vooral droog geweest sinds begin maart. Het is echt heel veel geluk geweest dat ik kort voor de laatste regenbuien de regentonnen allemaal weer heb afgesloten. Ze liepen namelijk de hele winter over en daarom heb ik een tijdlang alles uit de grote container laten stromen. Net voordat het regenen stopte, deed ik alles dicht met het idee dat je weleens als dat water hard nodig zou kunnen hebben.

rabarber van bovenaf bezien

De laatste weken krijgen een paar uitverkoren plantjes (waaronder de rabarber, enkele verse stekkies en de paar kleine akkertjes moestuin) dagelijks een scheut water. Een grote ronde langs alle fruitbomen doe ik eens per week. Het water dat verzameld is, begint aardig op te raken. Als het niet snel begint te regenen dan zijn de tonnen volgende week helemaal leeg.

rabarber in een bedje van stro

Rabarber

De rabarber zijn wel de groenten waar ik me extra over ontferm in deze droge dagen. Vorig jaar kwamen ze erg moeilijk uit de grond. Ik heb ze met veel liefde en vertroeteling in elk geval in stand weten te houden. Dit jaar daarom extra verwend met compost en nu zorg ik ervoor dat ze het lekker natjes houden. Bijna elke avond komt er een flinke plons vocht op.

Close up in de rabarber

En ze doen het best wel goed. Ze staan nog niet zo hoog en groot als ik ze in sommige andere tuinen zie, maar ze komen lekker op. Ik verheug me heel erg op al deze soorten. Het zijn in totaal 5 soorten rabarber die we vorig jaar bij Vreeken’s zaden kochten en de laatste op de grote markt Oosterwold ontkiemt. De markt gaat helaas dit jaar niet door door de corona, maar de rabarber van vorig jaar doet het goed. We waren hem aanvankelijk kwijt, maar hij is terecht en hoe!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed