Doorgaan naar hoofdcontent

Tuin in winterstand - Tiny House Farm

De tuin in de winter is natuurlijk best saai. Ik leef zelf meer op als de natuur weer opleeft. De ruststand waarin de natuur zich nu bevindt, zit me dan een beetje dwars. Het is de algehele tijd van het jaar van korte dagen, kou en veel nat. Heel veel nat. Alles staat op winterstand.

Al valt het dit jaar heel erg mee met de tuin. De temperaturen zijn redelijk hoog zodat best veel planten niet afsterven en groen blijven. Wat dacht je van het komkommerkruid of allerlei planten die je juist ziet opkomen. De temperatuur is voldoende voor sommige planten om te ontkiemen.

Winterstand om te wortelen

Ook de wortels van de bomen krijgen goed de kans goed te wortelen. Dat kan betekenen dat het komend jaar een mooi jaar wordt voor de groei van veel bomen die we vorig jaar rond deze tijd hebben geplant. Het geeft veel hoop voor een groeirijk jaar. Ook daar kan ik niet op wachten.

artisjok
Artisjok in de winter

De kale vlakte om ons heen wordt meer en meer bebouwd. Een mooie groene haag kan juist de privacy en de vrijheid geven als de huizen dichter bij ons staan. Gelukkig hebben we nog wat planten van Heg en Landschap kunnen krijgen. De sleedoorn deed het heel slecht afgelopen jaar.

Nieuwe struikjes

Daarom hebben we nu 6 nieuwe struikjes van de sleedoorn geplant. Ze zijn veel kleiner dan vorig jaar. Maar in tegenstelling tot vorig jaar heb ik ze wel een uurtje in het water gezet met de wortels. Ook heb ik nog een paar zomereiken geplant. De kardinaalmuts die we vorig jaar al ruilden voor lijsterbessen, heeft Inge opgehaald en gingen zaterdag eveneens de grond in.

Al lopend door de tuin geniet ik wel meer en meer van de winter. Het land in ruststand. Ook het onkruid! Dat geeft alles meteen een heel ander aanzien. Neem de gedroogde distelstruiken. Er wijzen magere stelen de licht in, waaraan de gedroogde distels hangen. Een treurig en hoopvol gezicht ineen.

Het ‘echte’ voorjaar

Zo krijg ik meer en meer het verlangen naar het ‘echte’ voorjaar. De temperatuur mag dan nu wel hoog zijn, de amandel knopt overal en kan elk moment uitbarsten, maar het is natuurlijk nog niet zo groen als in het late voorjaar en de zomer. Dat gaat ook nog wel even duren.

amandelboom in knop

Ik hoop vooral dat het allemaal wat meer dicht groeit. Alle huizen die om ons heen gebouwd worden, vergroten de privacy niet. Daar kunnen alleen bomen en heel veel groen ons bij helpen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed