Doorgaan naar hoofdcontent

Zoete Ermgaard - Tiny House Farm

Nog wensen in zo’n volle fruittuin als de onze? Inge wil nog heel graag een speciaal appeltje: de Zoete Ermgaard, of Armgaard. Een appeltje waar ze goede herinneringen aan koestert. Het doet haar aan haar moeder denken.

Vorige maand heb ik al met Johan van de Stadsbomerij dat we rond Inges verjaardag zouden langskomen voor een boompje. Eigenlijk wilde ik hem al voor haar verjaardag als verrassing geven. Maar alle toestanden met de griep afgelopen weken heeft een beetje tegengewerkt. Daarom gaan we samen naar de boomkwekerij van Oosterwold.

Akker vol bomen

In het veld aan de andere kant van de weg ligt de akker boordevol met boompjes. Alle soorten en maten, door elkaar. Het helpt tegen eventuele ziektes en andere ellende. Nu lopen we tussen de lange rijen met voornamelijk fruitbomen, soms zit er een bessenstruik tussen.

En daar staan ze: de Zoete Ermgaardjes. Ze zijn nog niet zo groot. We willen ook een laagstam. Dan kun je er goed bij en blijft alles nog een beetje in toom. Nadeel is wel dat je er minder goed langs kunt lopen. Hoogstam vertoeft wat hogerop, waardoor je makkelijker onder de bomen door kan lopen. We zullen het ervaren. In onze tuin staan naast laagstam ook middenstam en wat hogere fruitbomen.

Zoete Ermgaard uit de grond

Behendig bevrijdt Johan de Zoete Ermgaard uit de grond. De muizen hebben zich rustig gehouden. Er zitten wat lichte knaagsporen, maar niks schokkends. Even later zitten we in de auto met het stammetje en rijden weer naar huis.

Dan maar meteen de boom in de grond. Hij krijgt een plekje in ons fruitbomenhoekje aan de noordoostkant van de tuin. We hopen zo een beetje een zonneval te maken waardoor we ook wat warmere en meer beschutte stukjes tuin krijgen. De boom gaat snel de grond in. De regen druilt lekker verder.

De Zoete Ermgaard is vooral bekend uit Zuid-Holland, lijkt het. Mensen die ik spreek uit de regio Rhoon en Pernis herkennen het soort meteen. Een heerlijke, kleine en zoete appel met een lichtrode blos. Heel goed uit de hand te eten, maar ook lekker om te drogen. Ik ben heel benieuwd.

Binnenkort op de verjaardag van Inges moeder, zullen we een deel van haar as bij het boompje strooien. Zo hopen we iets van haar energie in de zoete appeltjes terug te vinden.

De laatste wens is om nog een Reine Victoria pruim te planten. Ook deze is in bestelling…

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...