De vele bomen en struiken die we in januari en februari hebben geplant, groeien best goed. We zijn dit jaar vooral met het ontginnen van de rest van de tuin bezig geweest. Daarom keken we niet altijd naar de bomen en struiken die we in de winter hebben geplant.
Distels
Soms werden ze zelfs een beetje overwoekerd door de distels. Niet altijd slecht, want het beschermt de nieuwe aanplant voor gulzige reeën en ander gespuis. Nu de distels op hun retour zijn, komen de boompjes en struiken ook weer in duidelijker in beeld.
En dan zie ik opeens een bijzondere uitstulping bij de hondsroos. Het is een mooi geborduurd werkje midden op de tak van de wilde roos. Heel interessant, het lijkt wel een nestje. En dat is het ook, ontdekken we heel snel.
Mosgal in de roos
Het is een zogenaamde mosgal. Een vergroeiing wordt veroorzaakt door een wesp, de galwesp. Meestal groeien de gallen uit uitlopende bladeren. Het ziet er indrukwekkend uit met al die draadjes en vertakkingen, begroeid met mosachtig materiaal. Heel indrukwekkend om te zien en dat in je eigen tuin.
Ik krijg de neiging om deze vergroeiing open te maken. Binnenin zou een galwespje moeten zitten. Maar dat wil ik niet. Ik vind dat de natuur hier vooral zijn gang moet gaan. Bovendien schijnt deze uitstulping langzaam te verkleuren van de groene mosachtige kleur naar een meer bruine kleur. De larven groeien in de kleine kamertjes in de gal, waarna ze uitkomen.
Maagdelijke voortplanting
De wesp blijft met 3 millimeter heel klein. De dieren planten maagdelijke voort, dus vrouwtjes leggen eitjes en zonder dat er een mannetje aan te pas komt, komen de eitjes uit.
Dat zijn nog eens interessante dingen die je zo al wandelend door de jonge tuin ontdekt. Ik geniet ervan. En weer een blog verlaat mijn pen.
Reacties
Een reactie posten