Doorgaan naar hoofdcontent

Tomaten en pronkers - Tiny House Farm

De oogsttijd is een prachtige tijd in de tuin. Wat een rijkdom. Zeker, je moet er veel geduld voor hebben. Maar wat een heerlijkheid krijg je dan! Tomaten en pronkbonen halen we nu vooral uit de moestuin. En wat een heerlijke dingen kun je daarvan maken.

Rode tomatensaus

De rode tomatensaus hebben we al 2 weekenden gemaakt, aangemaakt met kruiden en uien uit de tuin. Het is een prima basis voor pastasaus, maar ook om er heerlijke tomatensoep van te maken. De smaak is overweldigend en intens. Ook omdat het een hele mix is van allerlei soorten tomaten, druiptomaten, vleestomaten en verrukkelijke gele tomaten.

Zeker toen het wat warmer was, oogstten we de ene na de andere rijpe tomaat. Nu gaat het wat langzamer, maar nog altijd komen er rijpe vruchten van de enorme struiken. En er hangt nog heel veel. Dus we kunnen nog wel even vooruit.

Pronkbonen

Net als de pronkbonen die vooral de laatste weken beginnen te groeien. De planten die we wat later gepland hebben, staan nu in bloei. Ze hebben prachtige rode bloemen met een smalle witte rand. Ze leveren niet alleen heerlijke bonen, maar ze zien er ook heel mooi uit. De grote hoeveelheid bloemen tussen de flinke groene bladeren geven de plant een vrolijke uitstraling.

De planten uit mei zetten nu elke dag nieuwe pronkers af. Het duurt niet zo heel lang voor ze lang zijn. Enorme stengels van soms wel 40 centimeter hangen er aan de planten. Wat een rijkdom. Het verbaast mij dat er zoveel van deze vruchten van een plant afkomen.

Ook hiervan hebben we in het weekend al meer dan een kilo verwerkt. Vooral Inge is gek op pronkbonen. De smaak van deze snijbonen is intens. Bij het vorige huis hebben we al eens pronkbonen gegeten. De opbrengst uit het zaadmengsel van Vreeken is veel hoger. De smaak van de bonen ook intenser.

We genieten dus dagelijks met volle teugen van onze tuin.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed