Doorgaan naar hoofdcontent

Permacultuur - Tiny House Farm

We richten onze tuin in volgens de principes van permacultuur. Het is een denkwijze die zich vooral richt op een tuin waarin een natuurlijk evenwicht heerst. Bomen en planten vullen elkaar aan, versterken elkaar en helpen mee om ziektes te voorkomen.

Perfecte inleiding in Permacultuur

Het boek Permacultuur van Andrew Mikolajski biedt een perfecte inleiding in deze vorm van tuinieren. Al verschilt het sterk hoe iedereen omgaat met deze vorm van tuinieren. Het boek Een kleine eetbare tuin van Madelon Oostwoud bijvoorbeeld duikt veel verder in de praktijk en richt complete tuinen in. Zij hanteert het uitgangspunt dat je ook gewoon uit je tuin moet kunnen eten, terwijl je van het groen geniet. Het levert boeiende tuinen op waarbij elke plant een functie heeft.

Andrew Mikolajski benadert het onderwerp permacultuur op een andere manier. Het is een algemene inleiding in deze bijzondere vorm van tuinieren en behandelt permacultuur vanuit 9 verschillende regels. Alle onderwerpen komen voorbij: het indelen van je tuin in zones waarbij je goed kijkt naar de grond en het microklimaat. Daarbij legt Andrew Mikolajski uit hoe je bijvoorbeeld let op hoeveel zon er in bepaalde delen van je tuin van.

Schaduw van zon én regen

Ook heeft niet alleen de zon schaduw, maar ook regen. De kant waar de meeste regen valt en de plekken waar weinig water terechtkomt. Allemaal informatie waarmee je bij je tuin rekening moet houden. Andrew Mikolajski beschrijft het allemaal heel overzichtelijk en geeft daarbij handzame tips. Letten op hoe de wind valt, is hierbij essentieel.

Daarbij spelen onderwerpen als water en recycling eveneens een cruciale rol in je tuin. Hoe zorg je ervoor dat je planten genoeg water krijgen, maar dat je niet water verspilt. De regenton is een gebruikelijke tip die je krijgt, maar Andrew Mikolajski vult dit aan met veel handzame tips over het watergeven aan planten. Je hoeft eigenlijk alleen maar jonge planten water te geven en planten die het nodig hebben zoals tomaten en aardbeien.

Handzame tips

Daarbij geeft hij ook handzame tips hoe je bijvoorbeeld een goede haag kunt aanleggen en hoe je bepaalde wilde dieren in je tuin kunt krijgen. Daarnaast wijst hij op het houden van kippen en zelfs ook kalkoenen en geiten. De laatste soort associeer ik niet direct bij permacultuur, maar het kan zo bewijst Andrew Mikolajski. Als hij zou streven naar volledigheid zou hij in mijn ogen veel beter ook een pagina hebben kunnen wijden aan schapen. Het gebruik van wol in de permacultuurtuin licht hij juist uitvoerig toe, terwijl het houden van schapen helemaal buiten beschouwing blijft.

Het zelfmaken van compost en goed zorg dragen voor de grond komt vooral bij voor bij de regels 3, stoppen met omploegen, en 5, over recycling. Maar eigenlijk is composteren de basis van permacultuur. Het is in mijn ogen de basis van al het tuinieren en verbouwen van voedsel.

Composteren en mulchen

Goed zorg dragen voor de bodem is essentieel. Hierbij dien je organisch materiaal aan de bodem toe. Dit heet mulchen en hoort bij het tuinieren als zaad en water. Net als het kweken van je eigen compost. Iets dat met veel zorg moet gebeuren. In een filmpje over haar boek Een kleine eetbare tuin wijst Madelon Oostwoud op het belang van compost. Eigenlijk had ik mijn boek daarmee moeten beginnen. Het vormt letterlijk de bodem van het tuinieren.

Zeker, het boek Permacultuur van Andrew Mikolajski is niet een boek hoe je moet composteren, maar in mijn ogen had de schrijver hiermee mogen beginnen. Zonder compost ben je namelijk nergens. Als er iets dat ik leer in het eerste jaar tuinieren aan de Tiny House Farm, dan is dat wel dat tuinieren begint (en eindigt) met composteren. Wij krijgen het steeds beter onder de knie, maar ik merk in mijn tuin dat sommige planten bepaalde stoffen nog wel heel erg nodig hebben.

Algemene benadering

Het boek Permacultuur benadert het onderwerp erg algemeen en je leest in het boek dat het erg naar de algemene, internationale maatstaven is ingedeeld. Uitvoerig gaat Andrew Mikolajski in op bepaalde klimaattypes die voor de Nederlandse en Belgische markt helemaal niet interessant zijn.

In mijn ogen hadden die algemeenheden er wat meer uitgehaald mogen zijn om het boek nog meer te richten op de Nederlandstalige markt. Dat is namelijk zo ideaal aan het publiceren van een boek over dit onderwerp in het Nederlands, je kunt je veel meer toespitsen op de Nederlandse situatie.

Veel ideeën

Voor mij als iets verder gevorderde leek in permacultuur, is het boek vooral mooi voor de ideeën. Eigenlijk licht Andrew Mikolajski alles toe, zoals het gebruik van gildes bij fruitbomen die bepaalde ziektes kunnen voorkomen. Of het toepassen van verticale teelt en het gebruik van kassen om het seizoen in de tuin te verlengen. Of wat dacht je van het gebruik van potten om je oogst te vergroten. Net als tips voor het aanleggen van nestkasten voor vogels en de bouw van een insectenhotel.

Supervolledig is Andrew Mikolajski dus in zijn boek Permacultuur. Bruikbaar voor elke tuinierder. Je haalt er ook veel informatie uit als je bijvoorbeeld een traditionele moestuin hebt. De tips zijn vandaag al toepasbaar en het maakt je heel enthousiast om snel aan de slag te gaan met tuinieren. Om hierbij de filosofie en methode van permacultuur aan te hangen, pleit juist de het overzichtelijke boek van Andrew Mikolajski.

Andrew Mikolasjki: Permacultuur. Oorspronkelijke titel: Permaculture. Vertaald door: Renate Hagenouw/Vitataal. Antwerpen: Uitgeverij Manteau, 2019. ISBN: 978 90 2233 6410. 208 pagina’s. Prijs: € 27,50.

Bestel bij Bookaroo

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed