De droogte slaat behoorlijk toe op ons landje. Grote gaten slaan open in de harde klei. Als je niet beter weet, dan lijkt het wel of je op verhard steen loopt.
Terwijl ik elke avond dapper door de tuin loop om alle fruitbomen te bewateren. Net als de afgelopen weekend geplante kleine tomatenplantjes, kroten – rood en roodwit – en heuse artisjokken. Bij ons in huis zijn de laatste beter bekend als trage groente.
Verdorren
Ze hebben erg veel water nodig, want je ziet alles onder je ogen verdorren. En als die jonge groentes het opgeven, dan betekent dat veel moeite voor niks. Daarom geef ik elke avond een flinke hoeveelheid emmers water aan de tuin.
De bomen en struiken van Heg en landschap krijgen niks. Ze hebben het zwaar, dat zie je. Maar ze weten zich goed te houden. Overal verschijnen bladeren en zelfs de schietwilgen krijgen katjes. Niet de witte katjes die een buurvrouw heel mooi vindt, maar andere. Bij het zien van de bloemen, word ik helemaal vrolijk.
Bladerloze sleedoorn
Eigenlijk doen alle planten van Heg en landschap het goed. Er is 1 uitzondering: de sleedoorn. Er komen geen bladeren aan. In de natuur zie ik dat de sleedoorns uitgebloeid zijn en al heel snel bladeren krijgen. In onze tuin blijven ze helemaal kaal. Zou er iets aan de hand zijn?
Tot ik een paar terug ineens een sleedoorn van onderaf hele kleine bladeren zie krijgen. Net zo vrolijk als bij het zien van de wilgenkatjes ben ik. Bijna niet de zien en vooralsnog is het alleen de sleedoorn die bij de oprit groeit. Zo zie je dat het voorjaar meer een meer toeslaat. Al is het wel kurkdroog in de tuin. Veel te droog.
Eindelijk regen
En dan eindelijk een bui. Het is niet eens zo heel veel, maar je ziet alles meteen al opfleuren. Gelukkig breekt het daarna nog veel meer los. De regentonnen die helemaal leeg waren zijn in 1 keer helemaal vol. Het gevaar is nu dat al dat jonge grut verzuipt. Al geloof ik dat het nog wel even duurt voor het zover is.
Zo heb je elke keer zorgen om je tuin.
Reacties
Een reactie posten