Doorgaan naar hoofdcontent

Rabarber - Tiny House Farm

We zijn druk in de weer met de moestuin. Verbaasd hoe snel alles opkomt. Neem de rabarber. We hebben 5 knollen een klein maandje geleden geplant en de eerste scheuten schieten omhoog. De stengels zijn al herkenbaar.

We moeten ze laten staan dit eerste jaar om goed te kunnen volgroeien. Dan ga je je bijna zorgen maken op de plekken waar de rabarber nog niet opkomt. Ik denk dat we daar gewoon nog even geduld moeten hebben.

Opkomende rabarber, de Holsteiner Blut

De rabarber groeit erg hard. Zie je de ene dag nog niks, kijk je een dag later en dan zie je ineens een blad uit de grond komen. Wat een prachtige groente is het. De bladeren zijn giftig, maar de stengels kun je eten. Ze bevatten ontzettend veel ijzer.

De eerste groenten komen op. Zo verschijnen de eerste rabarberstengels uit de klei van de Tiny House Farm in Almere Oosterwold.

De soorten die we bij Vreekens hebben meegekregen zijn: Ruby Jack, de Holsteiner Blut (2x), de Frambozen rood en de Paragon. Allemaal rabarbervariëteiten met een heel eigen smaak en kenmerk. Ik ben erg nieuwsgierig hoe ze smaken. Zou je het goed proeven welk ras je aan het eten bent?

Je ziet ook echt heel duidelijk de verschillen. Zo is het blad soms rood, soms groen en ook verschilt de samenstelling van het blad. Heel benieuwd wat de verschillen in smaak zullen zijn. Maar we laten ze eerst nog groeien voordat we ze echt gaan oogsten. Om meteen de rabarber al in het eerste jaar uit te putten, kan niet de bedoeling zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed