Doorgaan naar hoofdcontent

Pioniers, idealen en kavelprijzen - Tiny House Farm

De film “De spelers van Oosterwold” had afgelopen zondag zijn première. Eigenlijk zou de film 2 weken terug zijn vertoond, maar bij een noodlottig ongeval in de Oosterwoldse bossen is een pionier, een man van het eerste uur omgekomen.

Daarom was de première opgeschoven en is de film opgedragen aan Frank Meijers. Een man van het eerste uur en ook iemand die in de film 1 van de spelers is. Als 1 van de eersten in Oosterwold heeft hij veel werk verzet voor onze nieuwe wijk.

De film is een feest der herkenning. Dat zie je terug in de basisregels van de doorwaadbare zone, het delen van de weg, maar ook van het zelf organiseren van alles. Veel dingen die ze tegenkomen, herken ik uit onze discussies en gesprekken bij ons project. Niet alles is vanzelfsprekend in Oosterwold. En veel draait om het ontdekken van de regels.

Adri Duivesteijn

Het interview met initiatiefnemer van Oosterwold, Adri Duivesteijn, was wel bijzonder. Het was verrijkend om hem te horen vertellen over zijn ideeën rond wonen en het maken van de stad.

Zijn ergernis: de eenheidsworst in de Nederlandse nieuwbouwwijken. Alle nieuwe wijken van Nederland lijken op elkaar. En daarnaast de grote macht van de projectontwikkelaars. Hoe de markt mensen dwingt om een bepaald type woning te wonen.

Bewoners zelf laten bouwen

Zijn stelling: bewoners kunnen heel goed zelf hun huis bouwen en daarmee hun eigen leefomgeving creëren. Dit idee kreeg in Almere in eerste instantie vorm in het concept: ik bouw mijn eigen huis. Later is het in nog verdergaande vorm omgezet naar Oosterwold. Hier trekt de gemeente zich helemaal terug en bepalen bewoners ook hoe de wijk eruit komt te zien.

Dat vind je ook terug in de documentaire dat voor veel kijkers een feest der herkenning is. Hoe de allereerste bewoners tegen allerlei problemen oplopen en deze ook te lijf gaan. Hoe langzaam maar zeker bewoners zelf de dingen ontdekken en hoe het spel met de gemeente zich ontwikkeld. Hoe Oosterwold steeds meer vorm krijgt en een heel eigen karakter vormt.

Stadslandbouw en collectieve ruimte

En de boodschap: we zijn er nog lang niet. De hoeveelheid nieuwe bewoners neemt elke week toe en er ontstaat een echte nieuwe leefomgeving. Waarin naast wegen ook een fijnmazig web is waarin mensen kunnen wandelen, met heel veel groen en stadslandbouw.

Tot nu toe zie ik vooral veel drukke kavelwegen, maar ontbreken fiets- en wandelpaden. Net als dat openbaar groen ook niet op ieders prioriteitenlijst staat. Vreemd als je je conformeert naar een lagere grondprijs, zou je de eisen die de gemeente stelt, zeker moeten navolgen.

Doorwaadbare zones

Is de gemeente daarvoor verantwoordelijk of kun je van de bewoners verwachten hiervoor ruimte te scheppen in de doorwaadbare zones? Ik merk dat ik met het uitlaten van de hond nauwelijks door de doorwaadbare zones loop, maar over de gevaarlijke kavelwegen ga.

De dag na de premiere komt er groot nieuws. De grond is getaxeerd en wordt door het rijksvastgoedbedrijf gelijkgetrokken met de huidige ontwikkelingen. De grondprijs ligt nog altijd beduidend lager dan elders in het land. Maar die prijzen worden ook gedreven door de projectontwikkelaars.

Goedkope grond of idealen?

Dat zet mij bij de vraag of het in Oosterwold echt om particulier opdrachtgeverschap gaat of dat mensen uit zijn op goedkope grond. Het ideaal om stadslandbouw samen met een groene buitenomgeving te creëren, zie je momenteel nog niet goed van de grond komen. En zo nadenkend, kom ik tot de conclusie dat je het anders zou moeten aanpakken met de grondprijzen.

De kans dat als de kavels kleiner worden, de huizen dichter op elkaar komen, zou de gemeente kunnen bedwingen door verschillende tarieven te rekenen. Dus bijvoorbeeld de bebouwde grond (roodkavel) voor meer geld verkopen dan de grond die naar stadslandbouw gaat. En dat verharde wegen daar tussen hangen in prijs. Net als dat de doorwaadbare zone voor een lager tarief weggaat omdat een collectief belang bij is. Collectief belang en groen moeten worden beloond met een lagere prijs.

Groen en stadslandbouw

Misschien wat complexer bij de afrekening, maar dit richt zich veel meer op de idealen: een groenere leefomgeving en een eerlijk gebruik van de grond voor groen en stadslandbouw. Ik denk dat de koopjesjagers en mensen die de grenzen opzoeken, op die manier in het gareel moeten worden gehouden. Het moet een prettige leefomgeving worden, waarbij het collectieve belang ook meetelt. Het draait niet alleen om jouw tuintje en jouw huis, maar ook om de uitstraling de wijk en het welbevinden van de bewoners samen.

Op 12 februari draait de film De spelers van Oosterwold in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. Op 25 februari is een 2e avond waarop de film draait eveneens in Pakhuis De Zwijger.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...