Vlak voordat ik na het werk ga. De regen slaat op het dak. Ik denk aan Doris die onderweg is naar school. Ik lees nog even het laatste hoofdstuk voordat ik op de fiets stap op weg naar mijn werk. Dan geklop op het raam. Wie zou dat zijn. Doe de deur open. Staat daar Martin, de bouwer van ons huis. ‘Ja, ze komen zo de container halen, maar hij staat nog vol.’
We zijn vorige week – mijn vrije week – flink bezig geweest met het opruimen van de container voor het huis. Vanaf de zomer, na de ophoging van de grond rond het huis, hebben we daar de bouwcontainer neergezet. Zo konden we de spullen even opslaan en het huis inrichten. In de weken voor en na de verhuizing vulden we de container met spullen uit het vorige huis.
Met het opbouwen van de boekenkasten verdwenen alle boekendozen (ruim 40) langzaam. Ook de andere spullen werden stuk voor stuk van de container het huis ingelootst. Wat een heerlijk idee dat we zo rustig de spullen konden verhuizen.
Na de overdracht van het vorige huis aan de nieuwe eigenaar, kwamen daar de laatste spullen uit de schuur en andere overige dingen uit het huis die we nog even geen bestemming konden geven. De komst van het schuurtje duurde zeker 2 maanden langer dan verwacht. Zodoende zaten we nog steeds met de container in de voortuin.
Afgelopen weekend hebben we de laatste dingen eruit gehaald. Lege dozen zijn weggegeven en ook de 2 boekenkasten hebben een nieuwe bestemming gekregen. Er stonden nog wat spullen in, maar ik stelde voor om onze bouwer te berichten dat de container kon worden opgehaald. En zodoende staat hij daar deze donkere ochtend voor de deur.
Maar hier ruik ik de kans. Eindelijk vrij uitzicht over de Vuursteenhof. Een beeld dat we eigenlijk niet kennen sibds we hier wonen. Toen we verhuisden stond de zeecontainer al voor de deur. Daarom meteen Inge uit bed getrommeld om mee te helpen. Toch ook verbaasd over de rommel die er nog uit komt. Best een beetje veel eigenlijk. We moeten het ergens laten en stouwen het maar in het schuurtje die ik afgelopen weekend zo mooi opgebouwd had.
We zullen toch nog naar de vuilstort moeten. En we proberen nog wat spullen te geven aan mensen die het goed kunnen gebruiken. Zoals het ophangsysteem om boekenkasten vast aan de muur te bouwen. Compleet met een paar mooie planken die er nog prachtig uit zien. Dus als je belangstelling hebt…
’s Middags app’en met dochterlief die al thuis is. Is de container weg? Een mooie foto is het bewijs. Een lege vuursteenhof en ons huis in de volle zon. Ze had het niet eens zo in de gaten. Ze dacht alleen toen ze de Vuursteenhof op fietste: ‘wat staat ons huis er toch mooi bij vandaag’. Bij thuiskomst in het donker, zie ik inderdaad dat de container is opgehaald.
En wat ben ik blij mee. Een nieuwe stap om ons paradijsje nog meer paradijs te maken…
Reacties
Een reactie posten