Wat was mijn moment in 2018? Jeetje wat een heftig jaar is het geweest! En wat veel momenten hebben we gehad. Na bijna 2 jaar voorbereidingen, was het mooiste moment 4 augustus. De dag waarop we verhuisden.
Warm weer
Dagenlang heel warm weer. We hadden heel weinig kunnen doen. Overdag veel te heet, maar als je dan ’s avonds grote klussen gaat oppakken, stuiter je de hele nacht door in je bed. In de week voor de verhuizing heb ik het hek achter gemaakt om de honden binnen te houden. Met die hitte en alle deuren open, wel een noodzaak. Het kost veel energie.
En dan de verhuizing. Wat een belevenis. Samen met 2 jongens uit Syrië. Ik heb ervan genoten, maar ook best veel angst gezweet. Hoe de wasmachine naar beneden ging, was een kwestie van heel veel geluk. Het ging maar net goed. En de overplaatsing van alle spullen – veel meer dan verwacht, zelfs als je kleiner gaat wonen – kostte heel veel zweet. Drijfnatte shirtjes.
Zeecontainer
We hebben veel dingen in de zeecontainer voor het huis gestopt. Die zou in de weken erna langzaam worden leeggehaald. Zo hielden we in huis de ruimte vrij. Wel dezelfde dag de bedden gebouwd zodat we allemaal lekker konden slapen. En alles een beetje neergezet zodat het huisje al meteen een beetje vertrouwd voelt.
En dan heerlijk je bedje in na alle inspanningen. Met het spannendste: hoe reageren de honden? We herinnerden ons een vakantie op Texel waarbij Teuntje de hele nacht jankte. Zou ze dat hier ook gaan doen?
Jodelende teckels
Het begon inderdaad met janken, maar we ontdekten heel snel het trucje: een handdoek over het lichtgedeelte. Zo bleef het na even jodelen, de rest van de nacht heel rustig. Pas bij het opstaan, begonnen ze te janken. En dan mag het…
Wat bijzonder om zo de eerste nacht op het nieuwe stekkie door te brengen. Wat een belevenis. We hadden nooit verwacht dat wij als eerste bewoners van de Vuursteenhof onze intrek in ons kleine huisje zouden nemen.
Reacties
Een reactie posten