Meer dan een week leven we nu in ons roze droomhuisje. Steeds meer dozen zijn uitgepakt. We pakken zelfs de draad van het werkzame leven weer op. Ik werk alweer een paar dagen.
Best wennen want fietste ik voor de verhuizing nog in 10 minuten naar mijn werk. Daar zijn nu 30 minuten bijgekomen. En het waait hard in de polder op de route naar het westen. Dat heb ik ook ontdekt.
Er is nog heel veel te doen. We hebben regentonnen onder de dakgoot gezet, de regenpijpen komen hopelijk binnenkort. Net als dat er lampjes moeten worden opgehangen. En vergeet de gordijnen niet.
p
Gisteravond de nieuwe door Inge genaaide gordijnen opgehangen bij de achterdeuren. Ze zijn meer dan 3,5 meter lang en hoog. Tussendoor probeer ik ook al een soort terras te tegelen.
Voor het tegelen heb ik vorige week op 2 plekken in Almere gratis tegels opgehaald. Veel sjouwen waarbij ik mijn duim verrekte. Best pijnlijk. Zeker ook omdat het werk gewoon doorgaat. Ik doe nu zo voorzichtig mogelijk om de boel niet extra te forceren.
Het andere huis moet leeg, we zijn begonnen met het overbrengen van een paar planten uit de achtertuin. Het is de grote vraag of ze het gaan redden. Zeker ook omdat het weer van storm en regen niet meehielp bij het overplanten. Het geeft de tuin wel meteen een veel groenere uitstraling.
pEn voor de rest genieten we. Er is niet heel veel tijd voor. Maar als ik ’s morgens de honden uitlaat of als we ’s avonds nog even op het bankje in de tuin gaan zitten, dan genieten we. Dat we hier mogen wonen. Wat is het hier mooi en stil. Dan vragen we ons af of het zo blijft.
Denk het wel. Al zal het wel iets rumoeriger worden dan het nu is. Maar je gunt dit mooie plekje toch veel meer mensen?
Reacties
Een reactie posten