Doorgaan naar hoofdcontent

Schoenen uit! - Tiny House Farm

De warmte werkt niet mee, maar dat betekent niet dat we niks doen. We kunnen niet op onze lauweren rusten. Daarvoor is de deadline van de verhuizing te groot. Dan wordt het busje gehuurd samen met 2 sterke sjouwers en zullen we aan het einde van de dag echt in ons huisje aan de Vuursteenhof trekken.

Eerst nog de riolering en de keuken. Nog erg spannend of het allemaal lukt. Ook omdat je nog dingen ontdekt. Zo werkte de douche niet. Gelukkig kwam de installateur nog langs. Hij ontdekte dat er nog een bepaalde afsluiting in de kraan zat.

De graafmachines zijn druk in de weer om de septic-tanks te plaatsen en bij ons de riolering aan te sluiten. Het is een flinke bedrijvigheid op de Vuursteenhof. De vrachtwagens, betonwagens, hijskranen en andere leveranciers zijn druk in de weer. Niet altijd handig, want dan weten ze een immense kraanwagen pal voor je container te plaatsen.

We hebben de dekplaten op de vloer losgemaakt. Veel werk om de beschermplaten er af te krijgen. Ze worden deze week in de lak gezet voordat de keuken komt en wij gaan verhuizen. Een klus waar een beetje spoed achter zit. Ik ben echt trots als het over anderhalve week allemaal gelukt is.

We hebben al door de ramen naar binnen geloerd. Het begint er best mooi uit te zien. De vloer in de lak ziet er meteen weer anders uit dan de kale houten vloer. De voetstappen en andere sporen op het hout zijn voorzichtig weggepoetst.

Het kale hout krijgt zijn broodnodige beschermlaagje. Want het is best gevoelig. De eerste krassen bij deze vloer doen het meest zeer. De rest zal snel minder vervelend zijn. Bij de ingang zitten wat pitjes door de steentjes van het toegangspad naar binnen gelopen. De dubbele pallets houden nu wat verkeer tegen. En de boodschap voor toekomstige bezoekers: schoenen uit.

Benieuwd hoe lang we dat volhouden…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed