Doorgaan naar hoofdcontent

Pijpje op dak - Tiny House farm

Je zou vermoeden dat met de buitenmuren ook de rest van het huis staat. De meestgestelde vraag die we krijgen is: wanneer ga je er nou wonen? Het is toch klaar. Nou dat is de buitenkant vooral. Was het eerst de buitenkant die opgebouwd is, nu is het de binnenkant die wordt aangepakt. Zo komt de elektriciteit erin, is de vloer er pas in gelegd en begint het inrichten van de badkamer. Ook krijgen de muren een dik pak isolatie. Buiten is alles min of meer hetzelfde gebleven. Met 1 groot verschil: er steekt een pijpje uit het dak.

We zagen het zaterdag toen we langs het landje reden. De werklui waren alweer aan de slag en ineens stak daar dat pijpje midden in het dak eruit. Waar komt dat vandaan? We schrokken er een beetje van en informeerden meteen waarvoor dat diende.

Het pijpje is er voor de leidingen van de zonnepanelen die we ook laten aanleggen. Het geeft ons meteen een beetje energie. Het worden niet zoveel panelen. We verbruiken in ons huidige huis erg weinig stroom, ongeveer voor 1,5 persoon, terwijl we met 3 mensen in huis leven. Het water zal straks wel elektrisch worden verwarmd, maar dan nog zal het verbruik – denken we – best kunnen meevallen. En een paneeltje erbij is met het pijpje in het dak, zo geregeld.

We werden deze week ook verrast door een berichtje in de mail. ‘Jullie huis is genoemd!’ In het programma Spraakmakers op Radio 1, bezoekt Tracy Metz Oosterwold. En ze is onwijs enthousiast, waarbij de Amerikaanse het heeft over een ‘heel grappige knalroze Tiny House’.

En een mooi compliment natuurlijk met haar opmerking over alle mensen die druk aan het werk zijn in dit bijzondere deel van Almere: ‘Er is een nieuwe generatie pioniers hier bezig Oosterwold vorm te geven.’

En zo regelen wij de rest. De terp die om het huis heen moet worden gelegd, de aansluiting op water en licht en dan de aansluiting op de riolering die er is aangelegd. Allemaal dingen die om een zorgvuldige planning vragen. En dat vraagt soms best wat van ons.

Maar vooralsnog lijkt het allemaal te gaan lukken en verhuizen we deze zomer!

Beluister Tracy Metz op Radio 1

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed