Doorgaan naar hoofdcontent

Ons landje - Tiny House Farm

Benieuwd naar de status van ons stukje grond, gaan we er weer heen. Ons landje, zoals we het al noemen. De honden mee de auto in. Het is eigenlijk best een aardig eindje rijden. Straks fiets ik elke dag dit stuk naar en van mijn werk.

Nu staan we er als de zon ondergaat. Wat een prachtige lucht. De zon daalt achter de rij bomen langs de weg. De hemel in volle strepen en verder is er de koude wind. We lopen over de weg in aanbouw, de Vuursteeenhof.

De meeste terpen liggen er al. En dat is eigenlijk ook het probleem bij ons. De vorige week opgemeten maten zijn allemaal door de shovels omver gereden en afgegraven. Nu moeten we de palen weer opnieuw laten uitzetten. Daar balen we flink van, maar je kunt de grond door de gemeente maar 1 keer laten uitmeten.

Het devies luidt: grond pas laten uitmeten als alle activiteiten klaar zijn en daadwerkelijk het heien begint. Nu zijn de paaltjes verdwenen in de grote hopen aarde. Werk voor niks met extra kosten. Zonde!

De omleiding van de terp ligt er, want nu krijgen we opeens de keuze of we wel of niet een opgeworpen terp willen. Een beetje te laat. Ik hoop dat de schade meevalt. Het bewijs dat je overal op moet letten bij het bouwen. Verspilling door miscommunicatie ligt op de loer.

Nu bekijken we de afmetingen van het landje eens goed. Als Doris diagonaal van mij staat, zie ik hoe groot het eigenlijk is. Al zullen de afmetingen er weer heel anders uitzien als het huis wordt opgebouwd. We zullen nog wel een paar keer door elkaar geschud worden. Je verliest ook de verhoudingen in zo’n open gebied. Niet te vergelijken met de wijk waar we nu wonen.

Zo dromen we in het licht van de vallende avond. Tot de kou ons wekt en we weer huiswaarts keren. Erg indrukwekkend om zo te staan. Met 1 been in de toekomst en tegelijkertijd zo onwetend.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek....

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...