Doorgaan naar hoofdcontent

Boekverkoop via catawiki - Tiny House Farm

De bouw van een huis in Oosterwold gaat met horten en stoten. Was een week of 6 geleden de euforie met verlening van de bouwvergunning en liepen we een paar weken terug op rozen. Nu staat de hele trein weer stil, zo lijkt het tenminste.

Tijd om andere dingen te doen: de boeken verder verkopen. Ik doe dat via de (internationale) veilingsite catawiki. Er gaan deze week weer 2 kavels uit. De vorige hebben we een week eerder allemaal in dozen verpakt. De boeken vonden hun weg naar Belgiƫ, Groningen en Canada. De reacties van de kopers zijn gelukkig goed.

Boeken aanbieden op catawiki is eveneens een langzaam en geduldig proces. De eerste keren werden veel van mijn ingebrachte kavels weer afgekeurd. De veilingmeesters vinden dat de opbrengstverwachting wel goed moet zijn. Gelukkig heb ik er de vorige keer niet zo ver naast gezeten en in 1 geval overtrof het mijn stoutste verwachtingen.

Dat neemt niet weg dat de boeken soms met pijn in mijn hart weg gaan. Lang verzameld, zoals de hele Synthesereeks die van mij wel wat meer had mogen opbrengen. Aan de andere kant ben ik heel blij dat ik er iets voor krijg en wat de pijn van het wegdoen verzacht. Ik ben mij meer dan bewust wat ik allemaal in huis heb.

De online veiling zelf is telkens weer een belevenis. Je kijkt op het tijdstip dat het kavel eruit gaat naar de website. Dan verspringt opeens de prijs. En sta je toch versteld over de opbrengst. Ik vind het een mooi fenomeen en geniet daar dan wel weer van.

De komende weken wil ik weer wat boeken in de verkoop gaan doen op catawiki. Het is nu wel de tijd om je boeken te verkopen. En het lijkt mij bijzonder om boeken aan een bekende weg te doen, zodat je weet dat ze een goed tehuis vinden.

Vanavond worden maarliefst 32 boeken geveild: bijna alle Nederlandse literatuurgeschiedenissen gaan eruit! Bied mee.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed