Tussen alle drukte van het opruimen door probeer ik ook te fantaseren. Hoe gaat het er straks uit zien? Ons huisje daar midden op het weiland. En wat staat er allemaal omheen. Het is nog best ver weg, maar lijkt ook steeds dichterbij te komen. De stroomversnelling kan ineens heel hard gaan.
Een prachtige foto zag ik op Facebook langskomen, ons kavel vanuit de lucht. Het is nu nog leeg. Er lopen nog de bandensporen van het onderzoek doorheen. De huizen links krijgen steeds meer gestalte. En ons landje wacht op bebouwing en ontginning. De groenbemester brengt er alweer veel leven in.
Zo fantaseer ik over groen, bomen en veel vogels. Het is nog een droom, want het is nu vooral groen door de groenbemester die sinds het voorjaar op het land groeit. Overal wordt gebouwd met alle rommel die daarbij hoort en dat zal de komende periode voor ons ook gelden.
Zaterdag gaan we kijken met de andere bewoners. Ik ben benieuwd. De modderlaarzen aan, want het kan best drassig zijn op Oosterwold.
Ondertussen ruim ik thuis verder door. Gaat het hard? Nee, niet hard genoeg, maar loslaten doet soms pijn. Ik werk door en zie wel waar ik uitgekomen ben als het zover is.
Reacties
Een reactie posten