Doorgaan naar hoofdcontent

Als de steen gaat rollen - Tiny House Farm

Omdat de bouwvergunning bijna rond is komt de bouwer van ons toekomstige huisje langs. We beseffen dat de laatste keer dat we hem hebben gezien in april was. Het is avond en hij heeft vieze handen van het werken op Oosterwold. Als alles drassig is, dan is het letterlijk aanpoten daar in Oosterwold, vertelt hij.

Hij eet een hapje mee en stort met honger op de pan met macaroni. Dan bespreken we de situatie van ons huis en de plannen. Of we er misschien een beetje vaart achter willen zetten. Hij wil graag snel beginnen. We moeten nog wat dingen hiervoor uitzetten, maar dat komt wel goed.

Ik schrik er een beetje van. Mijn houding is de laatste periode een beetje veranderd. Ik merkte dat het weinig zin heeft om je druk te maken over dingen waar je geen invloed op hebt. Maar er komt ineens schot in. En als die steen eenmaal gaat rollen, gaat het hard. Het zou zomaar kunnen dat we rond de zomer al in ons huisje kunnen.

De bouwer gaat aan de gang met het aanvragen van offertes voor de fundering. Daarna komt aan de orde hoe we het eigenlijk van binnen willen hebben. Dan ontdekken we weer hoeveel werk het is om een eigen huisje te gaan bouwen. Ook al is dat huisje wat kleiner

Zo krijgen we weer wat huiswerk mee om de badkamer wat gedetailleerder te gaan inrichten en een voorstel voor het elektriciteitsplan moeten maken. Zo kunnen we wat offertes aanvragen voordat we te druk zijn met alle andere dingen.

Ondertussen maar een dagje vrij genomen om weer verder te gaan met opruimen. Dat is iets dat onverminderd door moet gaan. Zeker als de bouwer zo’n haast heeft.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed