Doorgaan naar hoofdcontent

Helofytenfilter - Tiny House Farm

Na het tekenen van de Anterieure Overeenkomst, krijgen we een uitvoerige presentatie over het helofytenfilter dat op ons terrein wordt aangelegd. We zijn hier zelf verantwoordelijk voor. Als onderdeel van de Tiny House Farm verzorgt Wonen in Oosterwold de aanleg van dit filter.

In Almere Oosterwold dragen de bewoners namelijk zelf verantwoordelijkheid voor de aanleg van het wegennet en riolering. Alleen elektriciteit, water en glasvezel worden door de gemeente verzorgd. Al moeten de bewoners dit laatste zelf ook regelen.

De presentatie van Wetlantec biedt een mooi inkijkje in de plannen voor ons gebied. Het is voor Oosterwoldse begrippen best een grote groep met 31 huishoudens én het gemeenschappelijke gebouw aangesloten te zijn op 1 helofytenfilter.

Het bestaat uit de volgende delen: bij het huis zelf komt er een put waarin de eerste afbraak van het afvalwater is. Een centrale pomp pompt het water in het helofytenveld. Voor ons worden wilgentenen gepland die het water zuiveren. De beplanting met hulp van wilgen of riet zorgt ervoor dat er zuurstof bij het water kan, dat door de verschillende lagen in het schelpenbed zakt.

Onderin het schelpenbed stroomt het water uiteindelijk terug in het oppervlaktewater. Volgens het bedrijf Wetlantec is het water erg schoon dat teruggegeven wordt aan de natuur. De kwaliteit ligt ver onder de maxima die het waterschap stelt. Als het waterschap goedkeuring geeft, betekent dit voor ons dat we geen waterschapsbelasting hoeven te betalen.

Het grote voordeel dat we met meerdere bewoners hetzelfde filter delen, is dat we veel kunnen opvangen met elkaar. Mocht er iemand tussen zitten die wat minder schoon is, dan vangt de rest het op. Zo blijven we nog beter binnen de norm zitten. Al hoop ik dat we allemaal heel schoon zijn.

De wilgentenen geven het schelpenbed waarin het water gezuiverd wordt, een extra dimensie. Het geeft een nog groenere uitstraling. Volgens Wonen in Oosterwold past deze vorm beter bij ons. Ook is het voordeel dat we de wilgen elk jaar (of om de 2 jaar) kunnen oogsten en verwerken in allerlei soorten producten.

Een mooie presentatie die mij heel enthousiast heeft gemaakt voor de schone manier van zuiveren van ons afvalwater. Ik ben ontzettend benieuwd hoe dit in de praktijk uitpakt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed