Doorgaan naar hoofdcontent

Intentieovereenkomst ondertekend - Tiny House Farm #tinyhouse

img_20161207_133212.jpgEen stap verder met het project Tiny House Farm: het ondertekenen van de intentieovereenkomst. Op Stadslandgoed De Kemphaan hebben we in bijzijn van gebiedsregisseur Ivonne de Nood de overeenkomst met de gemeente ondertekend.

Wel bijzonder om een groot deel van de bewoners van de 28 verkochte kavels te ontmoeten. Slechts 3 kavels zijn nog niet officieel verkocht, hier hebben mensen een optie op.

Het werd meteen een voorstelrondje met mensen uit heel het land. Het project trekt mensen die kleiner willen wonen met een groot stuk land er omheen. Heel leuk om mensen met zo’n verschillende achtergrond maar met een liefde voor natuur, tuinieren en het buitenleven.

We zijn nu een stap verder in het proces. De volgende akte die ondertekend wordt, is de anterieure overeenkomst in januari/februari. Hiervoor moet al wel enigszins bekend zijn wat er op onze percelen gebouwd gaat worden. Dat betekent dat we niet te lang meer kunnen wachten met het maken van de eerste tekeningen. De keuze wel of geen klompenhok zullen we snel moeten maken.


Leuk om te zien dat bijna iedereen wat anders gaat bouwen. Favoriet is wel het houten huisje in allerlei varianten van Zweeds zoals wij tot aan de Loghouses van dikke boomstammen. Misschien wel het mooiste huis wordt het huis van onze buurman: een aardewoning. Anderen gaan zelf aan de slag, al dan niet aan de hand van een eigen ontwerp.
Belangrijk zijn straks ook onze plannen met het land. We moeten ongeveer 58 procent van ons land aan stadslandbouw besteden. Ons plan van het kleinfruit gaan we op papier zetten zodat dit in de aanvraag meekan. Veel andere plannen die we hoorden: kippen, geitjes en een leenschaap.

De plannen krijgen steeds meer vorm. En we komen er met allemaal leuke mensen te wonen. Het lijkt er al best op dat we een heuse community. De gebiedsregisseur van de gemeente reageerde er erg enthousiast op. Net als over de uitspraak van onze buurman: ‘Ik wilde naar IJsland emigreren, maar toen kwam ik dit tegen!’

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed