Doorgaan naar hoofdcontent

Intentieovereenkomst ondertekend - Tiny House Farm #tinyhouse

img_20161207_133212.jpgEen stap verder met het project Tiny House Farm: het ondertekenen van de intentieovereenkomst. Op Stadslandgoed De Kemphaan hebben we in bijzijn van gebiedsregisseur Ivonne de Nood de overeenkomst met de gemeente ondertekend.

Wel bijzonder om een groot deel van de bewoners van de 28 verkochte kavels te ontmoeten. Slechts 3 kavels zijn nog niet officieel verkocht, hier hebben mensen een optie op.

Het werd meteen een voorstelrondje met mensen uit heel het land. Het project trekt mensen die kleiner willen wonen met een groot stuk land er omheen. Heel leuk om mensen met zo’n verschillende achtergrond maar met een liefde voor natuur, tuinieren en het buitenleven.

We zijn nu een stap verder in het proces. De volgende akte die ondertekend wordt, is de anterieure overeenkomst in januari/februari. Hiervoor moet al wel enigszins bekend zijn wat er op onze percelen gebouwd gaat worden. Dat betekent dat we niet te lang meer kunnen wachten met het maken van de eerste tekeningen. De keuze wel of geen klompenhok zullen we snel moeten maken.


Leuk om te zien dat bijna iedereen wat anders gaat bouwen. Favoriet is wel het houten huisje in allerlei varianten van Zweeds zoals wij tot aan de Loghouses van dikke boomstammen. Misschien wel het mooiste huis wordt het huis van onze buurman: een aardewoning. Anderen gaan zelf aan de slag, al dan niet aan de hand van een eigen ontwerp.
Belangrijk zijn straks ook onze plannen met het land. We moeten ongeveer 58 procent van ons land aan stadslandbouw besteden. Ons plan van het kleinfruit gaan we op papier zetten zodat dit in de aanvraag meekan. Veel andere plannen die we hoorden: kippen, geitjes en een leenschaap.

De plannen krijgen steeds meer vorm. En we komen er met allemaal leuke mensen te wonen. Het lijkt er al best op dat we een heuse community. De gebiedsregisseur van de gemeente reageerde er erg enthousiast op. Net als over de uitspraak van onze buurman: ‘Ik wilde naar IJsland emigreren, maar toen kwam ik dit tegen!’

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....