Doorgaan naar hoofdcontent

Kiezen van een bouwer? - Tiny House Farm #tinyhouse

img_20161018_124827.jpgDe dag komt steeds dichterbij dat we de definitieve keuze moeten maken wie ons huisje gaat bouwen. We wikken en wegen tussen de charme van Huisje van hout en de duurzaamheid van Sustainer Homes. We raakten juist aan het twijfelen omdat de afspraak met de laatste niet doorging. Daarna zijn we nog eens gaan zitten met de aanbieder van Huisje van hout.

Keuze tussen charme en duurzaamheid

Blijft lastig om te kiezen. Er zit als eerste best een groot verschil in prijs. De charme van het Huisje van hout. De geur van het hout en de prachtige uitstraling die deze Zweedse huizen hebben. Voor ons allemaal factoren die waarbij we graag voor deze bouwer kiezen.

Waar op bezuinigen?

Daarom nemen we nog eens een keer alles door. Waar kunnen we op bezuinigen? Het klompenhokje dat we voor het huis wilden zetten, valt af. Net als de veranda. Allemaal dingen waar we eventueel later aan kunnen beginnen. Net als de serre die ik graag zou willen. Het huis wordt wel mooi hoog, waardoor we ruimte hebben om ons bed hoog neer te zetten en er kasten onder te plaatsen. Ruimte die bij Sustainer Home ontbreekt.

Het sluit allemaal net iets meer aan bij onze wensen. Al merken we dat het voornemen alles te bouwen voor de hypotheekprijs die we nu hebben, jammerlijk mislukt. Het blijkt allemaal veel duurder te zijn dan we dachten.

Strenge bouwregels

De regels voor het bouwen best streng, dikke muren, hoge isolatiewaarden en andere eisen die hangen aan het Bouwbesluit Light. Net als het heien dat hier in Almere verplicht lijkt te zijn. Terwijl er ook alternatieven als schroeffundering zijn, maar die schijnen hier niet te mogen.

Nu nog een keer alles uittekenen en daarna kijken of de offerte nog iets scherper kan. Blijft natuurlijk onzeker hoe hoog andere kostenposten uitvallen. Er hoeft maar een hogere heipaal nodig te zijn of een andere onvoorziene uitgave en er moeten weer dingen geschrapt worden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

67 potten

  Stadslandbouw hoort bij Oosterwold. Als ik mensen vertel waar ik woon dan beginnen ze vaak over de doorwaadbare zone en stadslandbouw. Wat doe jij eraan, zeggen ze dan. Er klinkt een soort verwijt in door. Meestal hebben ze klokken horen luiden, maar waar de klepels hangen.... Gazons De wijk is vergeven van de groene gazons waar weinig landbouw te bespeuren is. Dat stemt droevig omdat de opzet van de wijk is dat mensen in elk geval voor een deel in hun eigen voedsel voorzien. De gemeente noemde een tijdje terug ineens een percentage van 10 procent. Oosterwold zou voor 10 procent van de voedselvoorziening in Almere moeten voorzien.  Geen idee waar dat percentage vandaan komt, zal ook van iemand komen die dezelfde klok heeft horen luiden. Ik las over Den Bommel op Goeree-Overflakkee waar volkstuintjes worden opgeofferd voor woningbouw . De grond verkopen aan een projectontwikkelaar is veel lucratiever. Onder het mom van woningnood zijn de volkstuintjes het eerste doelwit. Gee...

Kappen

Ik hoor het gezaag in de bosstrook vlakbij ons huis. Ik weet het. De boomploeg een paar weken terug waarschuwde mij al: hier gaat worden gekapt. Mannen met laarzen, zaagvrije broeken en grote motorzagen bevestigen het als ik wat later mijn wandeling door het bos loop. Rob Bijlsma vertelde het mij deze zomer in zijn boek: Kerken van goud, dominees van hout . Staatsbosbeheer is een ordinaire boomproducent die geld moet ophalen met het kappen van zijn kostbare bossen. De energietransitie vraagt heel veel hout. De korrels - pellets - zijn nodig om 'groene energie' op te wekken.  Bijlsma pleit juist voor minder beheren (lees: kappen) en meer observeren (gewoon laten staan en zien wat er gebeurt). Er is zo verschrikkelijk veel te ontdekken wat we nog niet weten. Populieren Dit keer moeten de populieren eraan geloven. Ik zag het al bij het Almeerse kasteel, hoe het aangrenzende bos aan de andere kant van het fietspad uitgedund werd van populieren. Als er een bos aan moet geloven, voel...

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin groeit flink door. Sinds afgelopen zomer zijn er flinke staken bijgekomen. Ze wijzen allemaal naar de lucht. Om de hut weer een beetje verversing te geven heb ik deze wintermaanden heel traagjes de hut weer bij elkaar gevlochten. Het is indrukwekkend hoe hard wilgen groeien. Sommige takken waren echt al van een flink formaat en niet meer zomaar om te buigen. Eigenlijk moet je ergens in de zomer al wat takken weghalen of vervlechten in de hut.  Alleen ben ik voorzichtig vanwege de mogelijke vogels die bovenin de hut broeden. Ik zag best wel vaak een merel de hut in en uit vliegen. Een broedsel storen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Zeker in deze tijd waarin elke vogel telt.  Het is een flink karwei, maar levert ook heel mooie resultaten op. De takken heb ik over het dak heen getrokken en soms ook langs de zijkant geleid. Zo ontstaat een vervlochten geheel. Ik weet niet zeker of alle takken het redden. Sommige braken tijdens het buigen voor een deel....