Doorgaan naar hoofdcontent

Kiezen van een bouwer? - Tiny House Farm #tinyhouse

img_20161018_124827.jpgDe dag komt steeds dichterbij dat we de definitieve keuze moeten maken wie ons huisje gaat bouwen. We wikken en wegen tussen de charme van Huisje van hout en de duurzaamheid van Sustainer Homes. We raakten juist aan het twijfelen omdat de afspraak met de laatste niet doorging. Daarna zijn we nog eens gaan zitten met de aanbieder van Huisje van hout.

Keuze tussen charme en duurzaamheid

Blijft lastig om te kiezen. Er zit als eerste best een groot verschil in prijs. De charme van het Huisje van hout. De geur van het hout en de prachtige uitstraling die deze Zweedse huizen hebben. Voor ons allemaal factoren die waarbij we graag voor deze bouwer kiezen.

Waar op bezuinigen?

Daarom nemen we nog eens een keer alles door. Waar kunnen we op bezuinigen? Het klompenhokje dat we voor het huis wilden zetten, valt af. Net als de veranda. Allemaal dingen waar we eventueel later aan kunnen beginnen. Net als de serre die ik graag zou willen. Het huis wordt wel mooi hoog, waardoor we ruimte hebben om ons bed hoog neer te zetten en er kasten onder te plaatsen. Ruimte die bij Sustainer Home ontbreekt.

Het sluit allemaal net iets meer aan bij onze wensen. Al merken we dat het voornemen alles te bouwen voor de hypotheekprijs die we nu hebben, jammerlijk mislukt. Het blijkt allemaal veel duurder te zijn dan we dachten.

Strenge bouwregels

De regels voor het bouwen best streng, dikke muren, hoge isolatiewaarden en andere eisen die hangen aan het Bouwbesluit Light. Net als het heien dat hier in Almere verplicht lijkt te zijn. Terwijl er ook alternatieven als schroeffundering zijn, maar die schijnen hier niet te mogen.

Nu nog een keer alles uittekenen en daarna kijken of de offerte nog iets scherper kan. Blijft natuurlijk onzeker hoe hoog andere kostenposten uitvallen. Er hoeft maar een hogere heipaal nodig te zijn of een andere onvoorziene uitgave en er moeten weer dingen geschrapt worden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed