De gedachte knaagt al sinds we kavel 13 van de Tiny House Farm hebben genomen: is 600 m2 wel genoeg? Biedt het wel genoeg mogelijkheden of komen we er als we eenmaal zitten achter dat het te weinig is?
Weinig ruimte binnen vraagt namelijk om veel ruimte buiten. Met al onze plannen: een huis zelf, een schrijvershuisje, kippen, een schuurtje met overdekt gedeelte en een veranda. Het wordt allemaal best krap op het stukje grond van 150 m2 dat je mag bebouwen. Als er een moestuin aan grenst, met een kas om groenten op te kweken. Of de kippenren mooi wilt laten grenzen aan je woonerf.
Krijg je dan niet een te krap erf waarbij je vanuit de woonkamer alleen maar uitzicht hebt op je gebouwencomplex. En heb je nog genoeg ruimte voor alle plannen met de boomgaard en andere struiken en bomen die je wilt planten?
Als dan ook nog eens het kavel van je dromen vrijkomt, kavel 31, kiezen we eieren voor ons geld. Zeker, we moeten nu wat dieper in de buidel tasten. Daarmee vervalt een gedeelte van het complex dat we in gedachten hebben. We kunnen het niet meer betalen, maar het biedt ongekend meer mogelijkheden voor de toekomst.
We kunnen het nemen. Makelaar Jorien herschrijft de overeenkomst, nieuwe handtekeningen en klaar. We zijn verhuist van kavel 13 naar kavel 31. De plannen verschuiven meteen, al ontdekken we ook vrij snel dat de begroting ook krap is. Niet alleen het huis is klein, ook het geld dat we te besteden hebben.
En is het allemaal realistisch? Daar ligt een heel grote uitdaging.
Reacties
Een reactie posten