Doorgaan naar hoofdcontent

Meer met minder - Tiny House Farm

image

We zijn al een tijdje bezig met een andere levenswijze. Het begon met het lezen van Gerhard Hormann Hypotheekvrij. Ik kwam door de crisis een halfjaar thuis te zitten en was helemaal gelukkig dat ik weer werk vond. Maar hoe nu verder? Een huis en de bijbehorende hypotheek kan als een loden last op je schouders rusten.

We zijn ons dankzij het boek van Hormann gaan verdiepen in onze eigen hypotheek en beseften dat we snel actie moesten ondernemen. Hopen dat alles vanzelf goed zou komen, werkte niet. We moesten het heft in eigen handen nemen. Daarom zijn we bewuster gaan leven en kijken kritisch naar wat we uitgeven.

We ontdekten vrijwel meteen dat je heel makkelijk geld kunt overhouden: de verwarming een paar graden lager, bewust boodschappen doen en niet meer alles kopen. Alleen iets nemen wat je echt nodig hebt. Je houdt dan heel veel geld over, terwijl je er echt bijna niks voor hoeft in te leveren.

Nu zijn we een stap verder beland. Ik ging nadenken over onze huidige woonsituatie en wilde wat anders. Niet meer zo groot, maar kleiner en bewuster. Meer zelfvoorzienend. Het moestuintje naast het huis is te klein om echt goed zelf eten te verbouwen. Ook willen we meer ruimte.

Allemaal idealen die we op ons huidige plekje niet waar kunnen maken. Al hebben we het hier prima naar ons zin, we willen iets anders. Bewuster leven, kleiner en vooral minder afhankelijk van energie en voedsel.

We zagen veel langskomen, maar allemaal ver buiten ons budget. Het leek niet bereikbaar om iets anders te gaan doen. Tot ik ineens in het lokale krantje iets las over het project Tiny House Farm in Oosterwold. Dat was precies wat we wilden. Niet te groot en niet te klein. Een klein huis op een aardig stukje grond. En vooral paste het in ons budget.

Dat betekent niet dat ik me geen zorgen maak. Het is een grote stap om minder te gaan doen. Ik besef dat ik het mijzelf heel moeilijk maak. Jarenlang heb ik alles verzameld wat los en vast zit. Ik bezit een enorme bibliotheek, 5 harmoniums en een grote collectie cd´s en andere spullen, ontdekte ik dat ik voor veel dingen heb, maar of ik daar nu even intensief gebruik van maak?

Hoe meer je hebt, hoe minder je ervan kunt genieten. Dat is het idee om te ‘ontspullen’. De rommel die je omringt, geeft je ook veel belasting en verantwoordelijkheid. Zonder die rommel blijft er veel meer over om intenser te leven.

Het is theorie, ik weet het, maar de praktijk waar ik de laatste mee geëxperimenteerd heb, laat zien dat die gedachte werkelijk opgaat. Alleen is de stap om echt voor meer dan de helft kleiner te gaan wonen, een heel grote stap verder. Bijna een revolutie die me dwingt om echt keuzes te maken.

Daarom zal ik vanaf nu regelmatig verslag doen van de ontwikkelingen rond het project Tiny House Farm en de impact die het heeft op mijn dagelijks leven…

Reacties

Populaire posts van deze blog

Leve de vlechtheg

Bij het planten van de bomen en struiken van Heg en Landschap , heb ik rekening gehouden dat de planten samen een haag vormen. Een heuse bomenhaag. Bij de presentatie van de inspirerende heggenvlechter , is bij mij het zaadje geplant om de bomen een beetje te helpen bij het in elkaar vervlechten. Ik vlecht nu de takken in elkaar. De rozen, meidoorns, lijsterbessen, hazelaars, berken en Spaanse aken lenen zich daar prima voor. Ze staan dicht bij elkaar en als je de flexibele takken mooi ineenvlecht, ontstaat er een mooie gesloten heg, een vlechtheg. Meebuigen Het is een flink werk, waarbij ik ook de stammen heb aangepakt. Die zaag ik voor een klein stukje in zodat de stam beter meebuigt. Zo schep ik mijn eigen haag. Ik doe het eigenhandig, zonder cursus. Beetje filmpjes op youtube volgend en vooral kijkend naar wat de bomen en struiken doen. Het is ontzettend mooi om te zien hoe de stammen om elkaar heen vlechten. Het geeft een samenspel. De bosanemoon die aan is komen waaien, kronkelt

Opruimen - #WOW #WOT #ontspullen

De grote opruiming in mijn leven was bij de verhuizing naar mijn huidige  roze huisje . We halveerden in vierkante meters van ruim 130 vierkante meter huis naar 62 vierkante meter. De tuin is bijna 10 keer zo groot geworden. Minder boeken Het betekende dat ik heel veel van mijn boeken heb weggedaan. In mijn vorige huis, een heus grachtenpand in Almere, had ik op zolder een grote bibliotheek met heel veel boeken. Ik heb daarvan bijna driekwart weggedaan. Er is denk ik ongeveer een kwart overgebleven. Dat terwijl ik meer dan ooit lees. Ik leen de meeste boeken die ik lees bij de bibliotheek. Minder fietsen en harmoniums Het was nog meer wat er is weggedaan. Ik heb nu veel minder fietsen (van 4 naar 2) en ook het aantal harmoniums in huis is van 4 naar 1 gegaan. Allemaal grote offers. Nu, bijna 6 jaar na al dat ontspullen heb ik maar een paar dingen die ik mis. Mijn kofferharmonium die ik aan mijn neef heb overgedaan en die hij heel mooi heeft opgeknapt en ik mis heel soms een boek.  Boek

Wilgenhut

De wilgenhut in de tuin staat volop in bloei. De weelderige takken heb ik in december samengeweven alsof ik allerlei touwen aan elkaar knoopte.  Het begint heus iets moois te worden. Ergens in de coronatijd heb ik een cirkel wilgen geplant met het idee dat ik daar een wilgenhut van zou maken. Een Facebookpost van Giel bracht mij op het idee om de wilgenhut te gaan maken. Hij bond de takken heel handig met hulp van touw aan elkaar. Zo ging ik ook aan de slag en maakte een dak van gebogen wilgen. Precies op de kruising bond ik de touwen stevig aan elkaar.  Flinke staken De hut bleef goed in toom. De bomen groeiden de zomer hard door. Tegen het einde van de zomer staken er flinke staken omhoog uit de hut. Dat vroeg om een stevige aanpak. Ik wachtte tot de bladeren van de wilgen waren gevallen. Zo had ik wat beter zicht op de takken en kon ze wat eenvoudiger samenbinden. Het begint wel een steeds ruiger karwei te worden. Het kost veel kracht in de handen en vingers om de lange takken goed